Kruistriomf en gezangen

[p. 413]

De hoogste eerprys.

Op de wyze van den 91. Psalm.
Of op andere tonen, te vinden in Sluiters eerste Gezangen, 24. 60. 142: in de leste, 36. 47. 50. 53. 56. 69. 104. 135. 167. 273 310. 344. 366.

Nunc si cui virtus animusque in pectore praesens.

WIen lust het naar den hoogsten prys

In 's levens perk te streven?

Hier volgt myn zang der Englen wys.

Hy poog' met al zyn leven

Zich aan Godts glori te besteên.

Regeerzucht draaft vermetel

En ydel, met onwisse treên,

Naar een' onvasten zetel.

De Godtsdienst van den Farizeew

Misdoet, by Godt te haten,

Die trots, om menschlyk lofgeschreew

Begaan, in kerke of straten

Komt pronken, zelf zyn werk trompet.

Zo deugt, al t'opgeblazen,

Geen deugt, naar 's hemels wil en wet,

Van wereltwyze dwazen.

[p. 414]

 

Waar zag de werelt, of de kerk

 

Zo streng en sterk een' dryver,

 

Als koning Jehu in Godts werk?

 

Maar lofzucht smet zyn' yver.

 

Hy vlamt geveinst op Isrels kroon,

 

Zoekt minst de Godtheit t'eren;

 

Bonst Achabs afkomst uit den troon,

 

Om moedig te regeren.

 

 

 

Zo Waarheits tong hier vonnis velt,

 

Wie menscheneer loopt zoeken,

 

En 's Hoogsten eer ter zyde stelt,

 

Is met zyn' lof te vloeken.

 

D'Apostel, die, zyn' Heer ten prys,

 

Geen' smaat zich liet verdrieten,

 

Gedoogt niet, datwe drank of spys,

 

Dan tot Godts eer, genieten.⁺

 

 

 

Voor d'eer van 's hemels Opperheer,

 

O kerk - of Staatgenoten,

 

Dient vroom gestreên, hier eigene eer

 

Met lust by ingeschoten.

 

Wie op dit wit niet oogt, schiet mis.

 

Wort dit in 't werk vergeten,

 

Al is 't van Godt bevolen, 't is,

 

Hoe goet, niet goet te heten.

+ I. Kor. X. 31.

[p. 415]

 

Dit was Godts oogmerk zelf: hy wrocht

 

Het alles om zich zelven,

 

Tot ramp der boosheit, die ooit zocht

 

Zyn' weg daar op te delven.

 

Zo heet hy zelf by 't Heidendom

 

De Grootste en ook de Beste;

 

In zyn genawerk dus alom

 

Ontzaglyk d'Eerste en Leste.

 

 

 

Die 't menschdom en al 't aardtryk schiep,

 

Daar op zyn glori ziende,

 

Wou dat de kerk, waar hyze riep

 

Ten hemel, hem zo diende,

 

En, naar zyn beelt herteelt, hierop

 

Met hem zocht toe te leggen.

 

Wat eerzucht steeg zo hoog in top?

 

Wie kan dien eisch ontzeggen?

 

 

 

Wie dingt naar ryker glorikroon,

 

Dan Gode te gelyken?

 

Zyn Vaders eer zocht ook Godts Zoon

 

Met heerlyke yverblyken.

 

Wie blyft dien eerprys, meer bekoort

 

Door wint en damp, ontberen?

 

In 't hemelsch ryk gelt best Godts woort;

 

Ik eerze die my eren.⁺

1693.

+ I. Sam. II. 30.