Geloofs opwekking voor het Avontmaal des Heren.
Op den toon van den eersten Psalm.
WAak op, myn ziel: vergeet nu geen gewaat
Van heiligheit, uw schoonste feestsieraat.
De Heilant noodt ten disch, daar 't broot zo zeker
Zyn lyf, uw spys, verbeelt, gelyk de beker
Zyn dierbaar bloet, uw' drank. Wat biedt zyn hant
Een gunstgeschenk, een heerlyk liefdepant!
Wat spys! wat drank! die hem met u vereent
Op 't allernaawste, u rust en troost verleent,
| |
Daar 's werelts schat uw' wensch van laat versteken:
Die kracht noch moedt in flaawte u laat ontbreken,
Noch vreugt, noch groei, noch iet, dat, lief en nut,
Geen sterflyk, maar onendig leven stut.
Dit 's hemelspys, die veel volmaakter kan,
Dan Paaschlam, of spysoffer, toondisch, Man,
Of Leviis deel, het offervleesch, verzaden:
Dit 's drank, door veel drankoffers, bloet en baden,
En stroom op stroom uit Horebs rots belooft;
Een licht, dat al die schaduwen verdooft.
Noch valt dit heil, onschatbaar in waardy,
Niet schaars met last, als aardtsche lekkerny,
Te krygen: neen, verwaantheit mag wel schromen,
Die 't met verdienste en arbeit wil bekomen.
Godts miltheit dekt den disch, alsins gereet:
En Jesus won dit broot met bloedig zweet.
't Gelove is 't werk, dat al Godts gunst geniet.
't Gelove is 't oog, dat Jesus rykdom ziet;
't Geloof de voet, die recht hem komt genaken;
't Geloof de mont, om dit banket te smaken.
Hier koopt geloof, doch op een wondre wys:
By dezen koop betaalt men gelt noch prys.
Bezwyk niet, met veel qualen, droef belaân.
De blinden zyn, de kreuplen welkoom aan
| |
Godts tafel. Of beklaagtge uw onvolmaaktheit?
De Zaliger, uw spys, dekt ook uw naaktheit.
Bekladt u veel misdryf? zyn kruisbloet strekt
Een waschbadt, laat u dorstig noch bevlekt.
Tree toe, tast toe: breng hier geloof: dit 's 't al.
Breng armoê aan Godts disch, breng ongeval,
Om hulp begaan. Beschuldigt u 't gewisse,
Breng ootmoet, rou en schultbelydenisse:
Breng wil en wensch tot zuivring, vuil bemorst:
Breng graagheit, breng veel honger en veel dorst.
't Gebrek, hoe groot, vint schatten by Godts zoon.
Zyn kruispyn heelt: zyn smaat bevryt van hoon:
Zyne onschult blyft u borg voor d'ergste boosheit:
Een troostbron vloeit uit 's Heilants troosteloosheit:
Zyn angst geeft moedt, daar hel en doot verschrikt:
Zyn honger spyst: zyn dorst aan 't kruis verquikt.
1693. |
|