Kruistriomf en gezangen

Heilige eerzucht.

Op den toon van 't Huwlyk is een goede zaak.
Of: Schoonste Nimfe van het woudt.
Onder Lodensteins Uitspanningen, 27.

- - Famam extendere factis,
Hoc virtutis opus.

GRoot is d'eer van 't Christendom,

Groot alom.

Christen, ken uw eige grootheit:
Draag u naar dien hogen staat,

Vry van smaat,

Vry van lastersmette en snootheit.

Hier betaamt uw edel bloet

Fiere moedt;

[p. 377]

 

Die wat groots bestaat, hoe hachlyk;

 

Traag gestoort, niet ras verschrikt,

 

Noch verwrikt;

 

Moedt voor 's afgronts heir ontzaglyk:

 

 

 

Vroom gezelschap, uws gelyk,

 

Eêl en ryk;

 

Taai gedult in lastig lyden;

 

Dienst van aller heren Heer,

 

Staag voor d'eer

 

Van zyn' naam gereet te stryden.

 

 

 

's Werelts heil en staatgezag,

 

Bros, als rag,

 

Al haar woelen met bedaartheit

 

Om den hemel te versmaân,

 

Dat 's uw baan

 

Tot oneindige vermaartheit.

 

 

 

Zie, wat helden treên u voor

 

Op dit spoor!

 

Vorsten, priesters, en profeten;

 

Minst begaan om lofgeschreew,

 

Van geen eew

 

Met dat lofgerucht vergeten.

 

 

 

Moses kiest voor 't schepterlot

 

Ramp en spot,

[p. 378]

 

Durft een kroon^* met voeten trappen.

 

Josef klimt door slaafschen hoon;

 

Jesses zoon

 

Stygt ten troon door ballingschappen.

 

 

 

Waar een vrou zich vondt te zwak,

 

Hier ontbrak

 

Haar grootmoedigheit geen spiegel;

 

Moedt noch kracht van Godts gena

 

Tabitha,

 

Sara, Hanna, en Abigel.

* Josefus schryft, dat Faraoos dochter, Thermutis by hem genoemt, Moses in zyne kintsche jaren, zo schoon van gestalte, als schrander van geest, haren vader quam vertonen, te kennen gevende, hoe zy hem opvoedde, zich ten zone, en den koning tot een' nazaat; dat Farao hierop, de dochter ten gevalle, het kint minnelyk omhelsde, en zynen tulbant, of sluierkroon opzette; doch dat Moses het koninklyke hooftsieraat zich zelven niet alleen van den hoofde trok, en ter aarde smeet, maar ook met voeten trapte; en dat hierom een Egiptisch waarzegger (die den koning tot kindermoort hadde aangehitst, de geboorte van een Hebreewsch kint spellende, waarvan het ryke, zo het opwies, veel onheils te wachten stont) dit voor bewys van de waarheit zyner profesye aanziende, het kint daatlyk met kracht wou doden. Maar dit mogt een werk zyn van Moses kintscheit: en mag men Petrus Comestor geloven (een' schryver, die niet alleen van Vossius, maar ook van den Kardinaal Bellarmyn berispt wort, als vele onzekere dingen uit oude glossen en andere boeken onder de historien der H. Schrift mengende) zo wert het gene boosaardigheit, maar kintsche onnozelheit toegeschreven, en zyn leven in dat gevaar tegens den Egiptenaar, een' priester van Heliopolis, of Zonnestadt, van de ryxprinsesse hierdoor beschermt, dat hy vierige kolen, hem ter beproevinge, op den raat van een wys man, aangeboden, niet zonder goddelyk bestier, in zynen mont wou steken. Ruim zo heerlyk verachtte en trapte Moses al de weelde van het hof en Faraoos ryxkrone, toen hy groot geworden, en 40 jaren out, zo de H. Schryvers melden, door het gelove weigerde een zoon van Faraoos dochter genoems te worden, en d'elende van Godts volk, met Christus versmaatheit, voor de schatten van Egipten en het genot der zonde verkoos; dewyl hy zag op Godts ryke vergeldinge, en den hemel in 't oog badde, gelyk Chrysostomus hierby aantekent.

[p. 379]

 

'k Zwyg van^* profetin,^† vorstin,

 

^{problem} Krygsheldin:

 

Zie, wat prys de hartvriendinnen

 

Van Godts zoon, zyn kruis getroost,

 

West en oost

 

Met zyn gunste en ryxkroon winnen.

 

 

 

O Mariaas, dus befaamt,

 

Gy beschaamt

 

Dappre helden, minst eerzuchtig!

 

Breekt Mariaas narduskruik,

 

Dat gebruik

 

Houdt haar kruik en naam doorluchtig.

 

 

 

Nergens blyft die daat gesmoort,

 

Waar Godts woort

 

Haar bazuint in zyn gemeente.

 

Ewig riekt haar deugt, zo mildt,

 

Nooit gespilt,

 

Nooit vergaan met har gebeente.

1681.

* Mirjam, Debora, Hulda, Anna.

† Debora en Esther.

{problem} Debora.