Kruistriomf en gezangen

[p. 275]

Hope van genadige vergiffenisse,
uit Christus genadewerken geschept.

Op de wyze: Als een uitgestorte balsem.
Of: Elk heeft zyn byzonder dryven.
Of op Sluiters muzyktoon onder de eerste Gezangen, 6. 70. 148: onder de leste, 127. 219.
Anders in Lodensteins Uitspanningen, 401.

- - - Sperare salutem
Ausus, & afflictis melius confidere rebus.

OP, myn ziel, rys op naar boven,

Schoon veel zwaar misdryf u drukt.

Leg niet heel verongelukt.

Schroom niet Jesus te geloven:

Blyf van 't heil dus niet berooft,

Dat zyn mont zo dier belooft.

Gunst noch glori wil hy weigren,

Die hierom zyn glorilicht

Dekte voor zyn volx gezigt.

[p. 276]

 

Durft uw hoop zo hoog niet steigren?

 

Hy, zo laag in druk gedaalt,

 

Biedt u blyschap, nooit bepaalt.

 

 

 

Achtge u zyn genade onwaardig?

 

Dees genade, indienze sta

 

Op waardy, is geen gena.

 

Vintge uw misdaân heel boosaardig?

 

Voor misdadigen alleen

 

Quam zich Godt met vleesch bekleên.

 

 

 

Zie hem 't heilampt daar bekleden:

 

Hoor zyn stem: wie beeft van schroom?

 

Stort zyn mont niet stroom op stroom

 

Van de hoogste zaligheden;

 

Nooit ontzegt op bede of klagt,

 

Wel geschonken onverwacht?

 

 

 

Wie vondt ooit zich straf verstoten?

 

Zelf geen vrou, die, vuil bekladt,

 

Voor zyn voeten schreide een badt.

 

Tollenaars, zyn dischgenoten,

 

Treên met haar op 't hemelspoor

 

Trotse Farisewen voor.

 

 

 

Vloekt hy Simon ooit verbolgen,

 

Die zich vloekt, en hem verzweert?

 

Of een' moorder, spa bekeert?

[p. 277]

 

Of een' Saulus, in 't vervolgen

 

Van zyn kruiskerk heet en wreet?

 

Neen, zyn gunst is daar gereet.

 

 

 

Doolt een schaap, der zielen herder

 

Rust niet, eer 't, met vlyt gezocht,

 

Op zyn' hals wort t' huis gebrogt.

 

Zelf de zoon, die altyt verder

 

Wechliep, draf at, heel verdwaalt,

 

Wort aan 's vaders disch onthaalt.

 

 

 

Joden, die met 's Heidens vuisten

 

Vorst Messias zelf aan 't kruis

 

Klonken, zich in 't moortgedruis

 

't Bloet toevloekten des gekruisten,

 

Drinken door 't geloof het bloet,

 

Dat voor al die bloetschult boet.

 

 

 

Zent hy hierop leergezanten

 

Wydt en zydt, de bootschap is

 

Vrede en schultvergiffenis.

 

Zou ik tegens 't heil my kanten

 

Door mistrouwen, dat Godts zoon

 

Elk zo mildt heeft aangeboôn?

 

 

 

Schoon ik, Heer, myn misdaân schendig

 

Kenne, en overzwaar myn schult,

 

Groter kenne ik uw gedult.

[p. 278]

 

'k Stel niet endigs by 't onendig:

 

'k Weeg myn boosheit altemaal

 

By uw goetheit in geen schaal.

1693.