Kruistriomf en gezangen

Toevlugt der ziels tot den getrousten Herder.

Toon van den 91. Psalm.
Anders op Sluiters muzyktoon in de eerste Gezangen, 60. 142: in de leste, 36. 47. 50. 53. 56. 69. 104. 135. 167. 273. 310. 344.

Formosi pecoris custos, formosior ipse.

'k HEb, als een schaap, gedoolt: ô Heer,

Myn heilant en myn herder,

Zie neder, zie genadig neêr.

Gedoog niet, dat ik verder

Verdwale. Uw doot en lyden kocht

De kerk, by u verkoren,

[p. 251]

 

Dus hoog van prys: uw goetheit zocht

 

Haar, anders heel verloren.

 

 

 

Uw zorg heeft alle uw schapen met

 

Uw bloet en Geest getekent;

 

Uw wysheit tal en namen net

 

Getelt en opgerekent.

 

Uw liefde waagde, als David, niet

 

Voor 's vaders kudde uw leven;

 

Getroost haar dat in helsch verdriet

 

Ten beste aan 't kruis te geven.

 

 

 

Uw toezigt spyst geen schaap ooit schraal,

 

Als op een dorre heide:

 

Uw vleesch en Geest voedtze altemaal,

 

Uw gunst, als vette weide.

 

Uw troostwoort laat hun dorst geen' stroom

 

Van versche bron en beken,

 

Geen noothulp, als een hutte, in schroom

 

Voor weêrspoets storm, ontbreken.

 

 

 

Hoe minzaam valt uw herdersstaf!

 

Die perst, gebruikt met oordeel,

 

Geen kranke schaapskooi streng en straf.

 

Uw dwang bezorgt haar voordeel.

 

Uw trou bevrytze in ramp en noodt,

 

Belaan met al haar jammren;

[p. 252]

 

Leit zacht, ja draagt in arm en schoot

 

De teêrste van uw lammren.

 

 

 

'k Dool, als een schaap, te dom en slecht.

 

Myn Godt, wil my gewennen

 

Uw stem en wys geleide recht

 

Te volgen en te kennen.

 

Myn ziel, te krank, wil naulyx voort,

 

Door schult op schult geschonden.

 

Help, op geen boze quaal gestoort,

 

Genees haar door uw wonden.

 

 

 

'k Voel my te traag tot heilig werk,

 

Gehindert door veel boosheit:

 

Myn hoeder, sla my gade, en sterk

 

Myn moede-en lusteloosheit.

 

Gezelschap krenkt, bevlekt my, waar

 

Het ydel raze en revel':

 

Och! berg, behoe my voor 't gevaar

 

Van dat besmettend evel.

 

 

 

'k Zwerve in woestynen, van veel wrok

 

Belaagt, of fel bevochten:

 

Beschut my met uw' herdersstok

 

Voor boze moortgedrogten.

 

Gelei my (want gy zelf gingt voor

 

Ter slagtbank heel geduldig)

[p. 253]

 

By wrevel op uw vredespoor,

 

By valsch bedrog eenvuldig.

 

 

 

De hel, een gruwlyk wolvenest,

 

Komt hart en ziel benawen:

 

Och! keer haar' list, die boze pest,

 

En kort haar wrede klawen.

 

'k Heb, als een schaap, gedoolt: ô Heer,

 

Myn heilant en myn herder,

 

Zie neder, zie genadig neêr:

 

Gedoog myn leet niet verder.

1693.