Kruistriomf en gezangen

[p. 190]

Zielzucht om aanwas van liefde tot Jesus.

Toon van den 77. en 86. Psalm.

Urit amor: quis enim modus adsit amori?

WIe blyft u noch liefde schuldig,
Die uw trou zo menigvuldig

Voor uw kerk, Heer Jesus, vint;

Voor een' worm, een menschenkint?

Wie kan boven u iet wenschen,
Allerschoonste van de menschen,

Wys en magtig, eêl en ryk,

Gode, uw' Vader, gansch gelyk?

Wort uw min wel gageslagen,
In uw kruispyn toegedragen

Zelfs uw vyanden, zo boos;

Zy eischt weêrmin endeloos.

Maar komt myn gemoet zich vragen
Naar myn liefde, 'k val aan 't klagen.

Och wat lydtge al ongelyk,

By gebrek van liefdeblyk!

[p. 191]

 

Waar is ongeveinst verlangen

 

Om uw gunstbewys t' ontfangen?

 

Waar myn liefde, om u begaan,

 

Nergens buiten u voldaan;

 

Kracht om voor uwe eer te stryden;

 

Rou om uw verdriet en lyden;

 

Vreugt, die zich in u verlust;

 

Moedt, op uw gena gerust?

 

 

 

Waar is vlyt, die uw behagen

 

Troulyk dient, niet los by vlagen;

 

Schrik voor boosheit, die u stoort;

 

Ootmoet, bevende op uw woort;

 

Hart en hant, tot hulpe ontsloten

 

Van uwe arme mingenoten;

 

Deugt, die zuivre liefde melt,

 

Quaat met weldoen vroom vergelt?

 

 

 

Waar blykt ongedult, ontsteken,

 

Als men u te na durft spreken;

 

Met gedult, dat lief en leet

 

U ten dienste gansch vergeet?

 

Dit waar 't rechte liefdeteken.

 

Maar wat vinde ik hier gebreken!

 

Vreugt en rou, verkeert gedult,

 

Moedt en vrees ontdekt myn schult.

 

 

 

'k Min u, Heer, maar zie op voordeel.

 

'k Min my zelf: uw oog en oordeel,

[p. 192]

 

Eer en liefde gelt daar minst,

 

Als gewinzucht vlamt op winst.

 

's Werelts liefde, die my prikkelt,

 

In veel kommers houdt gewikkelt,

 

Schoon van outs uw vyandin,

 

Wint, betovert hart en zin.

 

 

 

Heilant, liefdebron, vol liefde,

 

Die u diep aan 't kruishout griefde,

 

't Leven koste met uw bloet:

 

Stook, ei stook een' liefdegloet

 

In myn koude hart genadig.

 

Queek dien minnebrant gestadig,

 

Door uw waarde altoos bekoort,

 

In geen' stroom van druk gesmoort.

 

 

 

Help dees liefde in haar verflaawtheit:

 

Sterkze in stryt en zielbenaawtheit

 

Door uw' kerkdienst, eigen mont,

 

Tafelspys, en heilverbont.

 

Leer my daar qua driften temmen,

 

't Hart den mont zo wel bestemmen,

 

Dat het liefste, om u versmaadt,

 

U ter liefde blyf gehaat.

1693.