Kruistriomf en gezangen

[p. 158]

De gezegentste triomf.
Andere hemelvaartzang.

Op den toon van den 33. en 67. Psalm.

- - Spoliis insignis opimis
Ingreditur, victorque viros supereminet omnes.

TRiomf, triomfzang nu gezongen:

De feestgalm klink' tot boven 't zwerk,

Verdient gejuich van Engletongen.

Wat tyding brengenze aan de kerk?

Godt, de grootste koning,

Die omlaag zyn woning

Koos tot ramp en hoon,

Heeft dien stryt volstreden,

Stygt weêr van beneden

Op den hoogsten troon.

Een heerlyke opvaart houdt Elias

En Enoch vry van stervens noodt:

Maar schoner triomfeert Messias

Na dootstryt over hel en doot.

[p. 159]

 

Quam de Faam ooit melden

 

Een' der grootste helden,

 

Die zo braaf verwon;

 

Op den zegewagen

 

Van een wolk gedragen

 

Boven lucht en zon?

 

 

 

Leert gy nu, Christen, niet verachten

 

Uw aardtsche zorg, te dwaas alom?

 

Wat leert d'Aartskoning u verwachten?

 

Hy, in zyn hemelsch heiligdom

 

Uw Aartspriester mede,

 

Helpt u door zyn bede

 

Aan onendig goet,

 

Hemelsch, hoog en heerlyk,

 

Dier gekocht en deerlyk

 

Met zyn offerbloet.

 

 

 

Hoe blyft d'Aartsleraar onderwyzen?

 

Opdat zyn kerk hare eer niet krenk',

 

Leert haar zyn Geest ten hemel ryzen.

 

Zyn Geest, een groot triomfgeschenk

 

Van dien overwinner,

 

Trouwen menschbeminner,

 

Laat haar' wensch en geest

 

Hier niet laag verschoven;

 

Roept en trekt van boven

 

Naar het hoogste feest.

[p. 160]

 

Wat veltheer gunde zyn soldaten

 

Van zyn' triomf veel gloristof?

 

Wat koning ooit zyne onderzaten

 

Gezag en zetel in zyn hof?

 

Maar dees hemelkoning

 

Helpt ons door zyn kroning

 

Aan de rykste kroon;

 

Laat zyn volk en leden

 

Geensins hier beneden,

 

Zetze ook op den troon.

 

 

 

O Vorst en Veltheer der gemeente,

 

Profeet en Priester, heerlyk hooft,

 

Die haar, uw vleesch zelf en gebeente,

 

Daar boven kroon en troon belooft;

 

Wy, uwe onderzaten,

 

Zwakke kruissoldaten,

 

Volgen traag uw woort.

 

Koom ons loomheit wekken,

 

Sterk en minzaam trekken.

 

Wie wil dan niet voort?

1693.