Doortocht. Een oorlogsdagboek 1940-1945

5 Juli

Vandaag zijn, bij decreet van Seyss, de politieke partijen ontbonden.

Zij waren een uitvloeisel van de parlementaire democratie - ‘dus van een voorbije gedachtenwereld’, zoo luidde het in de motiveering.

Is het te betreuren, dat er voortaan geen Christelijk-historische, Antirevolutionnaire en R.K.S.P.-geiten meer worden gefokt?

Ik sprak er met Martin over. ‘Welneen’, zei hij. ‘Alleen loopen we het risico, dat ze de kudden een hakenkruis of een wolfsangel inbranden. Zoo is het immers in Duitschland ook gegaan?’

‘Je vergeet, dat ze ónze gedachtenwereld níet zoo maar bij verordening kunnen opheffen. Wij zijn geen Duitschers!’

‘Gelukkig niet. Maar we worden slaven, knechten in eigen huis’.

‘Alleen de massa wellicht en pas op den langen duur. Niet de kernen, de geestelijke cellen, de hormonen als het ware, waarop een volk leeft’.

Hij bleef pessimistisch. Ook al onder den indruk van

[p. 61]

de successen tegen Rusland. Elkeen staart zich blind op de vuurlijn. Neen, toch niet allen. Er zijn er die mèt mij voelen, dat in de Staten die zoogenaamde voorbije gedachtenwereld zich vernieuwt en tot daden rijpt.