Beknopte geschiedenis der kolonie Suriname

[p. 5]

Lieve Jeugd!

Wanneer men u de geschiedenis van vreemde landen verhaalt, luistert gij steeds oplettend er naar; en zoudt ge niet geheel oor en hart willen leenen, nu ik u de geschiedenis van ons dierbaar vaderland, het onschatbare Suriname, wensch mede te deelen?

Gewis! Gij bemint de plaats uwer geboorte en inwoning, waar ge niet slechts het eerste levenslicht hebt aanschouwd, maar ook zoo vele zegeningen uit de hand des Hemelschen Vaders ontvangt; doch die liefde behoort ook gegrond te zijn op eene genoegzame kennis van hare geschiedenis en hare inwendige gesteldheid. Daardoor zal uwe belangstelling in haar lot toenemen, en hare welvaart en bloei u innig ter harte gaan.

Dit wilt ge immers? Welnu, luister dan!

De kolonie Suriname of Nederlandsch-Guiana wordt ten Noorden begrensd door den Atlantischen Oceaan, ten Oosten door de rivier Marowyne, welke haar van Cayenne scheidt, ten Zuiden loopt zij in eeuwen oude wouden uit, en ten Westen wordt zij door de rivier Corantyn, die haar van Britsch-Guiana of de Berbice scheidt, bepaald.

Deze beide grensrivieren Marowyne en Corantyn zijn omstreeks 57 uren van elkander verwijderd. Suriname

[p. 6]

ligt dus in het Noordelijke gedeelte van Zuid-Amerika tusschen 57° en 54′ W.L., en tusschen 6° en 2′ N.B. van Greenwich, en heeft eene uitgestrektheid van 2800 □ geographische mijlen, waarvan slechts 700 mijlen bekend zijn.

De kolonie draagt den naam van de hoofdrivier, waaraan de stad Paramaribo gelegen is.

Men veronderstelt dat deze rivier haren naam ontleent van eenen Indiaanschen stam (de Surinen), welke vroeger aan de Amazonen rivier woonde, en van dáár naar hier overgekomen was; doch dit is slechts eene gissing, waaraan bewijzen ontbreken.

Duister en aan vele twijfelingen onderhevig, zijn de berigten omtrent de eerste grondleggers dezer volkplanting. Ik zal mij niet verdiepen, door die duisternis heen te dringen, daar zij niet anders bevat dan eene aaneenschakeling van oorlogen en gevechten, waaraan gij toch niets hebben zoudt.

Bepalen wij ons dus liever tot datgene, hetwelk uit echte bronnen geput is.