Voorrede.
Het is niet te ontkennen, dat het lager onderwijs in Suriname, sedert de laatste jaren, aanmerkelijk is verbeterd. Door de oprigting van scholen, bepaaldelijk voor meisjes, is in eene groote behoefte der middelen van opvoeding voorzien.
Hoe doelmatig het onderwijs op deze scholen ook zij; welke nuttige kundigheden aan de jeugd ook worden medegedeeld, zoo heeft het mij meermalen leed gedaan, kinderen van 14 en meerdere jaren de geschiedenissen van vreemde volken te hooren verhalen, terwijl zij in die van hun eigen land volstrekt onbedreven zijn, omdat de geschiedenis van Suriname, uit gebrek aan een daartoe strekkend schoolboek, niet onderwezen wordt.
Hierover ernstig gepeinsd hebbende, besloot ik te beproeven, in hoeverre het mij zoude kunnen gelukken, hieromtrent mijne jeugdige landgenooten dienstig te zijn.