| |
Liefdes offer-dicht
Uyt Liefde op-ghedraeghen op den Liefd'rieckenden Autaer van de H. Liefd'-draeghende Maghed ende Martelaersse Catharina.
Patroonersse van de Liefd'hebbende Gulde, be-kranst met den Laumerier binnen Aelst, voerende dese Spreucke:
Amor vincit, (dat is) De Liefde wint.
WAt Naso van de Liefd' uyt Liefde heeft gheschreven,
Word hier in myn Ghedicht door Liefde Wegh-ghedreven:
Want ick spreeck' van Gods Liefd', van vuyle Liefd' vervremt,
Die in den geylen vloed van 't vleeschs wellusten swemt.
Ick spreeck' van Godes Liefd', waer mede was ontsteken
De siel' van Catharin', ghelyck dat heeft ghebleken,
Als sy tot vyftigh toe Doctoren heeft bekeert,
En hun uyt louter Liefd' het waer gheloof gheleert;
| |
| |
Waer door sy hebben oock uyt Liefdes brand hun leven
Door 't vier aen hunnen God, aen Christo we'er-ghegheven.
Noch heeft de Liefde meer in Catharin' ghewrocht,
Als sy Porphyrium tot Christum heeft ghebrocht;
Als sy de Keyserinn' heeft in Gods Liefd' doen blaecken;
Die weerdigh zyn geweest uyt Liefd' de dood te smaecken,
En oock te zyn ghekroont met eenen Lauwer-hoed
In 't hemelsch hof, voor loon van hun ver-goten bloed.
De Liefd' in Catharin' heeft ieder laeten mercken
Dat sy door Liefde won in woorden ende wercken,
En om dat sy God heeft uyt louter Liefd' bemint,
Heeft sy oock met de daed be-thoont dat Liefde wint.
2.[regelnummer]
Apollo snel uyt Liefd' heeft Daphne naer-gheloopen;
Maer hy dees' geyle Liefd' heeft moeten dier be-koopen:
Want als hy Daphne had door 't loopen achter-haelt,
Is door der Goden strafhy in syn Liefd' ghefaelt,
Die over Daphne sich mêdoogentlyck ontfermden,
En om haer kuyscheyd haer van Phaebus lust be-schermden,
En hebben haer naer wensch in eenen boom her-vormt
Apollo tot verwyt, van wie sy wird bestormt,
Die desen Lauwer-boom om-helfde met veel traenen,
En als syns vrouwen-beld met woorden gingh be-maenen,
Dat hy sou blyven groen, en klat'ren in den'brand,
G'lyck Daphne over't vier der Liefd' kreegh d'over-hand.
Heeft Daphnes suyver Liefd' ver-dient de Lauwer-kroone,
Wat sal ons' Catharin' ontfaên voor haeren loone,
Die radt, stael, vier, en vlam, met Godes Liefd' be-vaẽn,
Als een Mannin' uyt Liefd' heeft kloek'lyck onder-staen?
Die als het goud in 't vier gheproeft is, en gheslaeghen,
Die al het wreed gheweld der beulen heeft ver-draeghen?
Voor-waer sy heeft meer als den Lauwer-krans verdint;
Om dat sy met de daed be-thoont dat Liefde wint.
3.[regelnummer]
De Liefd' heeft Curtium den Roomschẽ Held gedwongen,
Als hy voor 't Vader-land is in het vier ghespronghen.
| |
| |
De Liefde Codrum heeft Vorst van Athenen doen
Af-legghen 's Koninghs kleed, om sich ter dood te spoên,
Om naer Apollôs raed den oorlogh te ver-jaeghen,
En uyt des vyands hand syn land en volck t'ont-draeghen,
Doen hy vocht on-be-kent, als slechten soldenaer,
En loste met syn dood syn Ryck uyt 't swaer ghevaer.
Maer onse Catharin' met Christus Liefd' ontsteken,
En is van Christus Liefd' door 't vier niet af-gheweken;
Al was sy edel, en van Koninghlyck gheslacht,
Doch heeft sy om Gods Liefd' des werelds roem ver-acht
En om haer dienaers peys en vrede te ver-werven,
Heeft sy begeert voor God als een slavinn' te sterven.
De dochter Portia van Cato seer ver-maerdt,
Haer Liefd' tot haeren man dan heeft gheopenbaert,
Als sy hem naer syn dood af-lyvigh wilde volghen,
En heeft, om dood te zyn, vier-kolen in-gheswolghen;
Maer heeft door dese Liefd' de helsche pyn ver-dint,
Den Hemel Catharin' door Gods reyn Liefde wint.
4.[regelnummer]
Damon en Pythias twee uyt-ghelesen vrienden,
Malkander in den nood, jae dood uyt Liefde dienden;
't Welck Dionysius bevond, al was hy straf;
Als hy den eenen om den and'ren 't leven gaf,
En wenschte van deestwee den derden vriend te wesen.
Maer Catharin' moet zyn noch boven dees' ghepresen,
Die haeren God en Heer' een grooter Liefde droegh,
Als Damon Pythias: want 't haer niet was ghenoegh,
Te ligghen in den put der duysterheyd ghevanghen,
Voor haeren Bruydegom veel slaeghen te ontfanghen,
En sonder spys oft dranck elfdaghen langh te zyn;
Maer was vol vreughd uyt Liefd', als sy sagh swaerderpyn
Door 't pinnigh radt be-reedt, 't welck sich van God gebroken,
Heeft over't beulen-rot voor Catharin' ghewroken,
| |
| |
Wie'n sal niet wenschen dan van God en Catharin'
Den derden vriend te zyn? ô hemelsche Vriendinn'!
Die, als ghy door het sweerd het hoofd wird af-gheslaegen,
Hebt melck voor bloed gestort; en naer-maels zyt gedraegẽ
Op Sina, daer ghy uyt uvv graf ons oli' sindt,
Ghy hebt ons door uvv' Liefd' ghetoont dat Liefde wint.
|
|