Rymende uyt-legginghe naer den letterlycken, ver-holen ende sedelycken sin, van de honderd ende vyftigh psalmen van den heylighen koninghlycken propheet David

[p. 300]

Lof-sangh van de H. Barbara, dienende tot het voor-gaende Rondeel.

Stemme: Que je suis travaillé (oft) Vlucht niet, vlucht Laura niet.

LOoft Barbara ver-blydt,
Die hier ver-gaedert zyt,
Een Maeghd soet, hoogh ver-heven;
Al is den naem barbaer,
Haer daed ons all' doet leven;
Die honigh-soeter is voor-waer.
Die honigh-soeter is voor-waer,
Door hare deughd, dat 's open-baer.

Haer groote jonst ver-toont,

Waer med' sy al-tyd loont
Haer dienaers uyt-ver-koren,
Die tot haer zyn ghesint:
Want niemand gingh ver-loren,
Die dese Maeghed heeft ghedint, bis.
Haer dienaers Barbara bemint.

Vlucht al barbaersch gheslacht,

En wreede Koninghs macht
Van Roomen en Afriecken;
Als wy de soete deughdt
Van Barbara tot slecken
Met eenen Sangh, die 't hert ver-heught, bis.
Ver-klaeren tot een ieders vreughdt.

Want sy ghenoemt moet zyn

De soete medecyn,
(Ghelyck het klaer magh blycken)
In allen teghen-spoedt,
Op zee, op 't land, in rycken
De doode sy her-leven doet, bis.
Haer dienaers troost, en hulpe goedt.

[p. 301]

5.

Dit is oock Aelst be-kent,

 

Dat Barbara ghewent

 

Haer dienaers troost te wesen,

 

En by-stand in den noodt,

 

Als sy stracx heeft ghenesen,

 

Die daer nu scheen te wesen doodt, bis.

 

Ver-resen door haer vvel-daed groot.

 

 

6.

Dus singhen wy met vreughd,

 

En loven uwe deughd,

 

O Barbara ghepresen!

 

Die niet en zyt Barbaer;

 

Maer een Maeghd saeght van wesen,

 

Den Roos-maryn houd staen vruchtbaer, bis.

 

Tot uwer eer' gheplant voor-waer.