Den nieuwen lust-hof

Bruylofts Tafel-lied

op de wyze: Deught en vreught, &c.

ALs God vermaart// hemel end' aardt

Ghemaackt had wonderbare:

Den dagh hy wracht// die't licht voortbraght

Zeer dienstigh ons te gare.

Doe maackte God het Firmament//
Ghespannen rondt, en als een Tent:

Daar onder hy als God getrouw

Zijn schepsels al behoeven zouw

De aarde, zee// 'tgheboomte me

Oock schiep dees Heer der Heeren.

Quam d'aard' te baat// met cruydt en zaadt

Om d'aardrijx vrucht vermeeren.

Twee lichten groot ded' God strax staan//
An 'tFirmament// als Zon en Maan.

En schiep daar by in orde fijn

Veel Starren die elck dienstigh zijn.

'Tghevogelt eel// oock visschen veel

Wie zoudt doch anders wenschen?

Schiep God al goedt// en sprack met spoedt

Laat ons nu maecken menschen,

[p. 8]

 

Een Beeldt dat ons oock zy ghelijck//

 

Dat herscht ter zee end' op't aardrijck:

 

Van aard' schiep God den mensch terstondt

 

Daar hy oock 'tleven strax inzondt.

 

4. Elck dierken fraey// daar had zijn gaey//

 

End' eyghen naam daar neven.

 

Den mensch alleen// was hulpe gheen

 

Van zynen God ghegheven.

 

Dit was niet goedt na Godes woordt//

 

Dies God hem zandt een slaap aanboordt:

 

Wien hy doe nam een Rib uyt 'tlijf

 

Hier van heeft God ghemaackt het wijf

 

5. Dat 'tzijn vleys was// en been zeer ras

 

De Mensch doe heeft vernomen.

 

Met grond en zin// noomd' haar mannin

 

Als van den man ghecomen.

 

Dies zal zijn wijf anhanghen by//

 

Verlaten Vader, Moeder vry:

 

En houden altijt in't ghepeys

 

Dees twee maar zullen zijn een vleys.

 

Prinsche.

 

Niemandt die leeft// gehaat oyt heeft

 

Zijn vleys noch zijn ghebeente:

 

Maar jongh en out// dat onderhoudt

 

Recht als de Heer 'tghemeent.

 

Hierom u vrouwe lieflijck weest//

 

Ghy Vrou u Man behoorlijck vreest:

 

Daar elck in't zijn God vrezen gaat

 

Daar zeghent God den echten staat.

N. S. V.