Den nieuwen lust-hof
(1602)–Michiel Vlack– Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
Op de wijs: Eylaes liefde u kracht, &c.OCh swaar// verdriet en pijn,
't Welck daar// benaut 'thert mijn,
Om een// die my behaeght
Al deur// haar aanschijn schoon,
Gheen maar// ick an haar vijn
'tOoch klaar// als Crystalijn
'tGheween// met haast verjaeght
'tGheef't veur// druck, vreught te loon,
Och wou// zy my ontfaan
Ick sou// niet treurigh gaan
Sterven// by dagh by nacht
Erven// de doodt onsacht,
Maar rou// sal 'thert belaan
Kerven// en oock mijn macht.
Ick min// op eer en deught
Met sin// tot haar gheveught
Maar wort// niet wederom
Ghelieft// als Minnaer recht
Ick bin// in ongheneught
Nu in// mijn jonghe jeught
'Kheb kort// in eender som
Ghebrieft// mijn swaar ghevecht
Heel veer// slaat zy mijn praat
Al eer// zy recht verstaat
Mijn gront// hert//sin zeer reyn
Elck stont// ick treur en weyn
Dus zeer// zy mijn staach haat
Ghewont blijf ick certeyn.
'Kheb an// haar dick versocht
Om van// pijn zijn t'ontknocht
Sprack wilt// my vroech of spa
Met moet// troost gheven hier
Zy dan// daer teghen brocht
Och man// zijt bet bedocht,
V stilt// van alsulcks dra,
Ghy doet// wel beter schier
'tGebiet// viel my te strangh
Ick liet// tot haar mijn gangh
Maar haast// proefd' ick 'tghequel
Verbaast// werd ick zeer snel,
't Is siet// om lyden bangh
Bynaast// verlaten fel.
| |
[pagina 66]
| |
Het valt// swaar telcker uur
Bekalt// te zijn waar duur
My naackt// veel druck en smart
Bereydt// ben ick ter doot
Ick salt// betreuren zuur
't Ghestalt// van mijn figuur
Mismaackt// is en mijn hart
Dat greyt// deur ontrou groot
Maar 'tmeest// dat ick noch proef
Mijn geest// dick maact zeer droef
Dat is// dat zy anhanght
Gewis// een ander quant
Bedeest// ick troost vertoef
Maar mis// sulcx thart verlanght.
Prince.
Princes// 'teynt draaght de last
Matres// doch op my past
En breeckt// mijn lyden doch
Want my// hier trooste faalt
't Hert es// belommert vast
Wilt des// breecken dees quast
't Lijf steeckt// vol angste och
Comt ghy// doot my deurstraalt
Al met// u felle pyl
Doet het// doch metter yl
Op dat// daar van tgerucht
Doch vat// mijn lief die vlucht
Ick wet// in korte wijl
Zy bat// sal zijn beducht.
Na't suer het soet. |
|