Chronijcke van Ghendt

XVI^c XXXII.

Jn dit jaer, tusschen den eersten ende tweeden Sincxendach, snachs, zoo wiert jnde keercke van sHelichs Kerst ghenomen ende gherooft twee seborien mette heylighe ostien daerjnne zijnde; zij waeren daerjnne de keercke ghebroken duer de ghelaes veinsters onder de orghele ende zij hadden noch ghenomen een vergulden ketene, die hanghende was anden hals van tbeelt van Maria van Stouppe jn sente Jooseps capelle, ende eenen coraelen paternoster. Sij wierden ghestelt bij trompette up drij hondert carolus guldenen tot proffijcte vanden gone, diese te kennen gave. Corts naer dit ghebot quam binnen Ghendt de tijdinghe dat de zelve diefven ghevanghen waeren bij Meenene, jn een taveerentken, daer uuyt dat stack het Bessemken, daer groot ghewelt ghedaen wiert eer zij hemlieden ghevanghen gheven wilden, want zij waeren boven up eenen soldere ende men coester seer qualick aen, duerende tghevecht van snaechts ten een hueren tot den morghenstont, eer zij hemlieden ghevanghen gheven wilden; maer duer vreese vanden brant, datmen jnt huys wilde steecken, gaven hemlieden ghevanghen, want zij waeren rontomme beleyt wel

[p. 424]

van twee hondert persoonen ofte daerontrent, waervan datter vele ghequetst waeren. Ende zij wierden ontrent acht daghen daernaer te Ghendt jnt sGraven casteel ghebrocht, te weten vijf mans, eenen jonghen, drij vrauwen ende twee cleene kinderen. Den weert die haddese beclapt. Den roof wiert aldaer al ghevonden jn een besaetse ghesteecken ende alsoo jn eenen messinck ghedolfven; maer die heylighe ostie ende den coralen paeternoster die en waeren aldaer noch niet ghevonden, waeraf men den heyndt noch hooren zal.

Jn dit zelve jaer, den XXIX Junij, quam binnen Ghendt de maere, als dat binnen Bruyssel ontrent eenen dach ofte twee hier te vooren jnder nacht eenen grooten alarem gheweest hadde duer dien datter eenighe quaede ghebouften de veinsters vande Jesuwijten jn sticken wierpen, roepende overluuyt: ‘Papen uuyt!’ Ende hadden oock jn sticke gheworpen de effigie vanden coninck van Spaingnen, metgaders de effigie van S^te Franciscus Exaverius, die uuyt staecken uuyt zeker huysen, om al welcke cause de poorten vande stadt smerghens ghesloten bleven tot den thien hueren om heml. te soucken, waeraf men den eyndt noch hooren zal.

Item alsnu quam oock de waerachtighe tijdinghe hoe dat den graefve Heindrick vanden Beerghe, generael veltheere van Zijne Maj^t, hem als viant van Spaingnen ofte Spaingnaerts declareerde, houdende hem binnen de stadt van Luyck, blijckende bij sijne briefven gheschreven aen Haere Hoocheyt, als oock aen alle andere nederlantsche heeren, capiteynen ende soldaeten.

.....Item alsoo hiervooren gheroert staet van die heylighe ostien, die ghestolen waeren jnde keercke van sHelicx Kerst, zoo dient hier ghenoteert als dat de zelve alsnu upden XX Julij ghevonden zijn gheweest; zij waeren ghewonden jn eenen snuytdouck ende

[p. 425]

alsoo ghestecken tusschen de dootsbeenderen up tzelve keerchof; maer eer die ostien ghevonden waeren, te weten upden VII Julij, waeren drije van dese keerckdieven upde Veerle plaetse gherecht, eerst up eenen block haerl. een handt afghecapt, ende daernaer ghehanghen. Den oudsten en was gheen twintich jaeren audt.

.....Jn dit zelve jaer, den X Decembre, quam binnen Ghendt ter Dampoorte jnne de aude coninghinne van Vranckerijcke, douagière vanden lesten overledenen coninck van Vranckerijcke, ende ghinck logieren jnt sPrincen hof. Zij was de moedere vanden jeghenwoordighen coninck van Vranckerijcke. Ende den XIIII der zelver maent quam oock binnen Ghendt, van Bruyssel, den broeder vanden jeghenwoordighen coninck van Vranckerijcke, diemen noumde Monsieur, oock zone vande jeghenwoordighe coninghinne voorseyt, ende was ghelogiert bij sinder moedere de coninghinne. Men hiet hem den hertoghe van Orliens. Zij hadden langhen tijt te Bruyssel gheleghen, commende uuyt Vranckerijcke ghevlucht om zeker gheschil dat zij hadden jeghens den coninck, zoo men zeyde.

[p. 426]