X I I I. Van de Spaensche Wreetheydt.
VEel Indianen quaemen bij een, ende ghinghen tusschen de Christenen vechtende, om hunne vrouwen wederom te hebben: Ende de Christenen siende dat sij ghedronghen ende vermeestert werden, ende nochtans niet willende de roof verlaeten, staeken haere sweerden in de Buycken van de voorschrevene vrouwen ende dochteren, ende en lieten niemant levende. De Indianen, dien het herte crimpte van weedom ende droefheydt, maeckten groot misbaer ende riepen; O boose menschen, wreede Christenen: A las yrai Matay's ? dat is te segghen, doodet ghy de vrouwen ? &c. Het ghebeurde dat eene moeder van honghers weghen haer kindt at. Het ghebeurde daer dat men ghaf voor een Merrie oft moeder-peerdt Tachtentigh Indianen, Redelicke zielen. Gaf te kiesen uyt vijftigh ende hondert Ionghe dochteren voor acht potten-wijns. Het melck verdrooghde den vrouwen in de borsten, ende alsoo storven in corten tijdt alle de kinderkens. Noch grootgaende vrouwen, noch die int kinderbedde laeghen, die sij niet den Buyck op en schropten, ende verscheurden alleleens oft eenen hoop lammeren in haere koyen rustende hadden gheweest. Sij naemen de jonghe kinderkens van de Borsten van de Moeders bij de beenen, ende sloeghen die met den hoofde teghen de Steenrotsen.