Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

30 Novemb.
Op den Feest-dagh van den H. Apostel
S. Andreas.

Stem: Reyn maegdeken met eeren.

DEn Heyl'gen Andreas,
Sinte Peters Broer,
Die was oock een die mee was,
Flucks gereet aen 't roer,
Als onsen Heere sprack,
Wilt om te visschen baren,
Hy deed' Godts wille strack,
En stierde in de baren.

Daer na spreeckt hem den Heere

Met sijn Broeder aen,
Nu wilt u sinnen keere,
Om met mijn te gaen,
Ghy sult niet visschen meer,
Veel vissen na u wenschen,
maer sult nu visschen weer,
De zielen van de menschen.

[p. 250]

 

Hy heeft het Net gelaten,

 

Volgt den Heere voort,

 

Langs wegen ende straten,

 

Hoorde na sijn woordt,

 

Heeft soo in hoon en smaedt,

 

Gedaen veel duysent schreeden,

 

Veel nijdigheyt, en haet,

 

Om 's Heeren naem geleden.

 

Als Godt was op gevaren,

 

Sond hy sijnen Geest,

 

Aen die vergadert waren,

 

Door anxste bevreest;

 

Doen is voort Andreas,

 

Om Godes woort te preeken,

 

Na dat de scheydingh was

 

In Schytien geweeken.

 

Als meed' in Cappadoocen,

 

En in Tracien,

 

Hy leert in Ethiophen,

 

Oock in Galaten,

 

Bythinien, Sogdiaen,

 

In Salen, en Egipten,

 

Vermaent daer de Albaen,

 

En leerde wel de Griecken.

 

Dus heeft hy langh gesworven

 

Door 't land, gints en weer,

 

Tot dat hy is gestorven

 

Aen 't Kruys voor den Heer,

 

Al in de Stad Patras,

 

Een Burgermeester woonde,

 

Met name Egeas

[p. 251]

 

Andreas hem vertoonde.

 

Andreas hem bestrafte

 

Van afgodery,

 

Egeas hem beschafte,

 

Door de beulen bly,

 

Veel slagen voor sijn dood,

 

Om hem alsoo te plagen,

 

Andreas in der nood,

 

Verdroeg om God de slagen.

 

Een Kruys sy voor hem brachten,

 

Als hy dat aensiet,

 

Verheugen sijn gedachten,

 

Had gants geen verdriet,

 

Sy hebben aengetast

 

Sijn voeten en sijn handen,

 

Aen 't Kruys gebonden vast,

 

Met koorden ende banden

 

Is soo aen 't Kruys gestorven,

 

Wel twee dagen lang,

 

Godts Rijck heeft hy verworven,

 

Het viel hem niet bang;

 

Wy bidden Sint Andries,

 

Neemt wech dat ons mach schaden,

 

Bid voor ons ziel verlies,

 

Aen God om sijn genaden.