Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den vier-en-twintigste Sondag
na Pinxter.

Mat. 24. Stem:
Blijdschap van my vlied.

WIe verwoestingh siet,
Gruw'len in sijn leven,
En het dan geschiet,
By Daenjel beschreven:
Wie leest dese reen,
Moet 't verstant veel vergen,
Wie is in Judeen,
Vliede op de bergen,

Wie is op het dack,

Of in 't velt dan strack,

Hy en keer niet wederom,

t'Halen met gemack,

Sijnen rock, of pack,

[p. 247]

 

Wee die geen die in weedom

 

Dan haer kinderen dragen,

 

Of voesteren met behagen,

 

Bid dat u vlucht niet geschiet,

 

'tZy in de winters vlagen,

 

Of op de Sabbat-dagen,

 

Want u naeckt een swaer verdriet.

 

Daer sal sulck gekrijt,

 

In die dagen wesen,

 

Als noch in geen tijt

 

Is geweest voor desen:

 

Den tijd sal verkort,

 

Schoon of ymand morden,

 

En niet opgeschort,

 

Om d'uytverkoorn worden:

 

Ist dat ymand dan

 

Komt en spreeckt u van

 

Christus, hy is hier of daer;

 

Neemt het woort niet an,

 

Als een Christen man,

 

Want die leer is vals voorwaer,

 

Het zijn al vals Propheten,

 

Dit wilt vry alle weten,

 

Souden, waer het mogelijck,

 

Welck uytverkooren heeten,

 

Doen haren Godt vergeten,

 

En berooven van Godts Rijck.

 

Siet dit seg ick nu

 

Klaerlijck aen de mijne;

 

Als sy seggen u,

 

Daer in de Woestijne,

[p. 248]

 

Of in 't huys is hy,

 

Wilt het niet gedoogen,

 

Zijt gewaerschouwt vry,

 

't Is een groote loogen:

 

Als den blixem kest

 

't Licht van Oost tot West,

 

Soo sal zijn mijn komst voorwaer,

 

Waer 't aes leyt in't nest,

 

Stinckt gelijck de pest,

 

Terstont zijn de Arents daer.

 

Maan, Sterren, Son, en krachten,

 

Sullen dan gants versmachten,

 

En dan sal Godts teken uyt

 

Steken voor alle geslachten,

 

Die Gods komst verwachten,

 

Schrejende met groot geluyt.

 

Dan sal 's menschen Soon

 

Komen op de wolcken,

 

Heerelijck ten thoon,

 

Sitten voor de volcken,

 

d'Engelsche Trompet

 

Sal den mensch versamen,

 

Veel sullen haer Net

 

Groote vreese schamen,

 

Als den Vijgen-boom,

 

Sijnen blad bekoom,

 

Siet, dan is de somer daer:

 

Soo sal yder vroom,

 

Wachten sonder schroom,

 

Weeten dat ick koom voorwaer:

 

Geen van dese geslachten,

[p. 249]

 

Sullen oock mogen trachten,

 

Mijn woorden te gaen voorby;

 

Hemel, en aerd' versmachten,

 

Mijn woorden en gedachten

 

Blijven eeuwig waer by my.