Vis-net

(1676)–Lambert de Visscher– rechtenstatus



[pagina 197]
Op den tiende Sondagh na Pinxter. Luc. 18. Stem: Ontwaekt ghy Christen alle. ONs Heer spreeckt tot de Schare, Die woud' rechtvaerdig zijn, Versmaden haer te gare, Die daer vergadert ware, Nu hoort de woorden mijn. Twee menschen zijn geklommen Om Godt te bidden aen, Den Tempel in gekomen, Om te bidden met schromen, Pharizeen en Publicaen. Den Pharizeen hoog-moedigh, Dan in den Tempel stond, Hy bad, maer niet ootmoedigh, Ick dank u Heere goedig, Dat ick ben vry van sond. En niet als dees onwaerdig, Sondaren die hier staen,Roovers seer onrechtvaerdig, overspeelders quaed-aerdig, Als (is) dees Publicaen. Ick vast tweemael ter weke, Ick deel den armen meed', Altijt de tiende treke,
[pagina 198]
Mijn goetheyt heeft gebleke Wat ick den armen deed'. Den Publicaen dan staende, Van verre, seer versmaed, Sijn oog niet opwaerts gaende, Maer voor sijn borste slaende, Klaegt over sijn misdaet. Hy sprack met grooter vresen, Wilt my genadigh zijn, Mijn Heer, mijn Godt, gepresen, Wilt doch barmhartig wesen, Ontfarmt u over mijn. Den Publicaen waerachtigh, Rechtvaerdiger uyt gaet, Als Pharizeen groot machtigh, Want Godt is hem gedachtig, Die van het quaet afstaet. Den Heer sal hem verstooten, Die sich verheven heeft, Verwerpen al de grooten, En van sijn rijck ontblooten, Die hier hoog-moedigleeft. Sal worden op getogen Die sich vernedert meest, Want Godt sal hem verhoogen, Na sijn wil en vermoogen, Die arm zijn na den geest.