Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Den eerste Sondagh na Paesschen,

Joh. 20. Stem:
O menschen och, die leven noch.

CHristus verresen vander doodt,
Komt met gesloten deuren,
By sijn Discip'len in haer noodt,
Als beyden haer verdroot,
Vindtse in droefheyt groot,
By malkanderen treuren.

Hy komt in 't middel by haer staen,

En hy wenscht haer sijn vrede,
Sy namen hem met blijdtschap aen,
Als sy waren belaen,
Haer vrees is gants vergaen;
Thomas was daer niet mede.

Hy schenkt haer daer sijn Heyligen Geest,

Om sonden te vergeven,
En op te houden, minst en meest,
Gelijckmen klaerlijckt leest,

[p. 138]

 

Thomas daer niet geweest,

 

Wanloovigh is gebleven.

 

Als Thomas dit nu hadde gehoort,

 

Van sijn mede-gesellen,

 

Hy sprack, ten sy mijn vinger boort,

 

En hand sijn wonden voort,

 

Soo sal ick op u woordt

 

Dit niemant voort vertellen.

 

Na acht dagen soo woo wierden sy,

 

Daer al by een gevonden,

 

Den Heer die quam haer weder by,

 

Sprack Thomas waer zijt ghy,

 

Komt hier en steeckt nu vry,

 

U vingers in mijn wonden.

 

Als Thomas nu den Heere siet,

 

Mijn Heer mijn God gepresen,

 

Sprack hy, ick sal na uw gebiedt,

 

In al wat mijn geschiedt,

 

Nu ofte nimmer niet,

 

Meer ongeloovigh wesen.

 

Den Heere sprack Thomas misdien,

 

Ghy siet, wilt ghy gelooven,

 

Maer saligh zijn oock al bewien

 

Geloof is sonder sien,

 

Van al dat kan geschien,

 

Door mijn Vader hier boven.

 

Meer teekens heeft den Heer gedaen,

 

Die hier niet staen beschreven:

 

Maer dit geschiet tot een vermaen,

 

Dat wy niet wederstaen.

 

Maer nemen Gods woord aen,

 

En eeuwigh met hem leven.