Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

Op den Palm-Sondagh.

Mat. 21. Stem:
O Schepper fier.

TOt Bethphagee,
Den Bergh van Oliveten,
Ons Heer ongemeten
Quam met sijn Jong'ren veel,
Hy send daer twee
Van dese wilt dit weeten
En heeft haer geheeten,
Te gaen na het Kasteel,
Van waer dat sy gaen halen sullen
Een Eselinne, met haer vullen,
Reysen met hem
Recht na Jerusalem.

Oft ymand sprack

Wat wilt ghy met die beeste,
Segt op het Paes-feeste,
Wilse den Heer te leen;
Sy sullen strack

[p. 113]

 

De minste met de meeste,

 

Spreken op't gereetste,

 

Nu neemtse met u heen;

 

Dus kregen sy na haer begeere

 

Dese twee beesten voor haer Heere,

 

Brachten met spoed

 

Den Heer die in 't gemoed.

 

Dit is geschiedt

 

Soo ons de schrift maeckt vroedigh,

 

Om te seggen spoedigh,

 

Aen Sions Dochters schoon;

 

U Koningh siet

 

Toont hem hier seer ootmoedigh,

 

Sittende sachtmoedigh,

 

Niet als een Konings Soon:

 

Op eenen paerd of op een heynste,

 

Maer eenen Esel, het onreynste,

 

Versmaetste beest,

 

Daer men noch oyt van leest.

 

Sy brengen 't beest,

 

Decken het met haer kleeren,

 

Den Heer alder Heeren,

 

Daer op geseten is;

 

De minst en meest

 

Sijn lof quamen vermeeren,

 

En hem oock vereeren,

 

Met tacken groen en fris:

 

Nu eerst gehouden van de boomen,

 

Om soo met lof in Stad te komen,

 

En die gespreyt,

 

Haer kled'ren neer geleyt.

[p. 114]

 

Die volghden na,

 

En die eerst voor uyt quamen,

 

Riepen al te zamen,

 

U zy de eer altijt;

 

Ghy Hosanna,

 

Die daer komt sonder blame,

 

In des Heeren name,

 

Ghy zijt gebenedijd;

 

Wy roepen met de selve thoone,

 

Gepresen zijt ghy Davids Soone,

 

Nu, en altijt,

 

Dat ghy gesegent zijt.