| |
| |
| |
Op den derden Sondagh na dry Koningen.
Mat. 8. Stem: Hoe wel soo moet hem lusten Of Komt Heyligh Geest vol machten.
IEsus in 't weder-keeren,
Op eenen Bergh seer groot,
Riep een Melaets vol sweeren,
Reynigt my Heer der Heeren,
Den Heer heeft hem genesen,
Danckbaerheyt te bewijsen,
Doen is den Heer beneden,
Die Heer was van veel knechten,
Daer hy placht mee te vechten;
Voor een knecht bidden quam.
Ach Heer wilt mijn knecht helpen,
Sijn gicht en pijne stelpen,
Ay, maeckt hem doch gesond;
Den Heer sprack seer langmoedigh,
Wel ick sal komen spoedigh,
| |
| |
Neen Heer: ick ben niet waerdigh,
Dat ghy sult komen vaerdigh,
Maer wilt alleen door spreecken,
Wech nemen zijn gebreken,
Den Heer sprack op dees woorden,
Soo groot geloof ick hoorden,
Noch sullen in het leste,
Godt sal de sijn geleyden,
Na dat sy van hier scheyden,
Als de boose met schanden,
Knertsende op haer tanden,
Schreyden in duysterheyt.
Wilt met Heer, en knecht leeren,
Den Heer dancken en eeren,
Voor sijn mildtdadigheyt;
Op dat hy ons mach geven,
Na dit vergancklijck leven,
| |
| |
| |
Op den vierden Sondagh na dry Koningen.
Mat. 8. Stem: Phoebus is lang over zee. Of t'Amsterdam al op de ree.
Sijn Discip'len nam hy mee,
Als sy in het scheepjen waren,
De baren die beliepen haer,
Sy waren al in groot gevaer,
Benauwt door angste swaer.
Als dit onweer swaer en fel
Scheen haer alle te verslinden,
En de zee haer baeren snel,
Overwierp door starcke winden,
Lagh den Heer gerust en sliep,
Soo dat yder tot hem liep,
Spraken alle 't is gedaen,
komt ghy Heere ons niet helpen,
Wy door storm en wint vergaen,
Baren 't scheepjen overstelpen,
O Heer! wy sijn in angxste groot,
Komt helpt ons doch in onsen noodt,
Bevrijd ons van de doodt.
Onsen Heere heeft haer blind,
En haer kleyn geloof mispresen,
| |
| |
Hy gebied de zee en wind,
Dat sy sullen stille wesen,
Terstont soo is de zee bedaert,
En niemand isser meer vervaert,
Wie is dit, wie mach dit wesen?
Die hier tot verwonderingh,
Winden en de zee doet vresen?
Dat sy al staen tot sijn gebiet
Die men nu stracks dus woedent siet,
Wie vreest dees Heere niet.
Wy bidden dan ô Heere goet,
Wilt ons zielen doch bewaren,
Laet de zee van tegenspoet,
Niet te stercke winden baren,
Komt maeckt ons in't geloove sterck,
Bevordert ons in't goede werck,
| |
Op den vijfde Sondagh na dry Koningen.
Mat. 13. Stem: Ach treurt met my bedroefde Schapen.
HEt rijck der Hemelen is nu geworden,
Spreeckt onsen Heer, een mens gelijck,
Die door het sajen den Acker vorde
| |
| |
Om weer te majen rijckelijck,
seer goet zaedt in't Land,
Heeft 't quaet daer by geplant.
Hy is dan in der nachte gekomen,
Als andre sliepen, soo ick segh,
En heeft een seer quaet onkruyt genomen,
Bespreyt de tarwe, en gaet wegh,
Dus heeft den Heer beduydt
De knechts die hebben dit haest vernomen
Dat 't onkruydt in de tarwe stond,
Sy zijn by haren Heere gekomen,
En vroegen hem dit woort terstondt,
Voorwaerlijck goet zaedt,
Van waer komt dan dit quaet.
Den Heer heeft tot de knechten gesproken,
Den quaden mensch heeft dat gedaen,
Hy heeft sijn boosheyt op my gewroken,
't Geen wercken zijn al van de quaen,
| |
| |
Dit snoot en quaet onkruydt.
Neen sprack den Heere, laet het opgroejen,
Met de goe terwe wilt en woest,
Ick sal mijn majers daer na wel moejen,
Als sy gaen majen in den oest,
Het onkruyd sal ick dan doen verbrande,
Vernietigen ter selver uur,
Soo sullen oock al Godes vyanden,
Smelten als was namaels in 't vuur,
Hier op wel letten meugt.
| |
Op den sesden Sondagh na dry Koningen.
Mat. 13. Stem: Goeden Godt ick moet u klagen.
ONsen Heere komt nu spreken,
| |
| |
Word by 't Mostaerd zaet geleeken,
't Geen den mensche niet om schaden
En is 't minste van de zaden,
Maer groeyt metter tijdt.
Als 't sijn wasdom heeft genomen
Grooter dan van kruyden komen,
Komen Vogels in sijn tacken
Die met vlijt haer nesten packen
Noch heeft onsen Heer gegeve
't Hemelrijck als suuren heve
Dat besloten in drie maten
Doet versuuren in die vaten
Al dees dingen sprack den Heere
En daer buyten nimmermeere,
Want dus was van hem geschreven,
Ick sal door gelijcken geven,
Als ick sal op doen mijn monde
| |
| |
Sal ick u te recht verkonde
'k Sal ontwerpen groote dingen
En deselve oock volbringen,
Dingen die van den beginne,
Die sal ick u geven inne,
Heere leert my dit onthouwen
Leert my op u vast betrouwen,
|
|