Kers-liedt.
Stem: Cecilia: 't Jaer brengt ons weer &c.
VRolijck gemeyn, ghy Christenen reyn,
Groot ende kleyn, met d'Englen treyn
Vol vreugd' in dees Kers-feest,
Want heden, in vreden, geboren,
Is die belooft was soo lang van te voren.
Dit is den dagh, die Abraham sagh,
En Davids Harp, vertoont een ontwerp,
Cherubmen, Seraphinen, doen weten,
Aen d'Harders daer s'haer kudden lieten eeten.
Een helder licht, des Harders gesicht,
'tGemoed onsticht, door 't sware gewicht,
Doch is haest wegh genomen,
Soo haest den Engel sprack,
En vreest niet, noch weest niet, met schromen,
Uw Heyland nu ter wereld is gekomen.
Sy namen aen, des Engels vermaen,
| |
Gans onbelaen, soo zijn sy gegaen,
Door 't woord gy haer gehoort,
Sy vonden, gewonden, in doecke,
Een kind op 't hoy, tusschen twee beesten kloecke.
Sy gaven eer, dit Kind onsen Heer,
Dat kleyn en teer, in een kreb lagh neer,
Sijn Moeder, en Hoeder, aenbaden,
En riepen 't kleyne Kind aen om genaden.
Waren verblijd, hebben met vlijd,
Seer veer en wijt, op dese Kers-tijdt,
Hierom met blijdschap singt,
Gaudeamus, pladamus, om 't Kinde,
Dat nu des duyvels machten komt verslinde.
|
|
Auteursrechtvrij