Vis-net

Bevangende eenige Geestelycke Liedekens, Passende op alle de Sermonen der Sondagen en geboden Feestdagen, Door het gantsche Jaer

[p. 29]

Kers-Liedt.

Stem: Ick ging op eenen morgen al door den Aerden-Hout.

LAet ons den Heere loven,
Die ons dus heeft bemint,
Dat hy neerdaelt van boven,
En wort nu een kleen kindt,
In pijn, en smart, den mens gelijck,
In armoede verschoven,
Om ons te maken rijck.

Wy mosten de doodt sterven,

Gekomen door den val,
En eeuwiglijcken derven,
Der Englen blijd'geschal,
En 's Hemels soete melody,
Die wy nu weer be-erven,
Dus singt met harten bly.

Nu prijst den nieuwen Koningh,

Dit kindt ons Heer ons Godt,
Die hier komt tot verschooning,
Van onser sonden lot,
Neerdalen in dit aertsche dal,
En kiest tot sijne wooning,
Een arrem beesten stal.

Daer leyt hy by twee beesten,

In koude op het hoy,
Wanneer des Hemels geesten,
Singen wel schoon en moy,
Glory sy Godt, sonder verschil,

[p. 30]

 

De menschen vreede meeste,

 

Die zijn van goeden wil.

 

De Hardekens bevroeden,

 

In't middel van de nacht,

 

Daer sy haer kudde hoeden,

 

Iets wonders was volbracht,

 

Om dat Godts klaerheyt haer omscheen,

 

Vreesden in haer gemoeden,

 

Als sy waren alleen.

 

Als d'Englen verkonden,

 

Aen d'Harders dees nieuw maer,

 

Soeckende, sy hem vonden

 

By sijnen Moeder daer,

 

Tot Bethlehem, in eenen kreb,

 

In doecken klaer gewonden,

 

Behoed al door Jesep.

 

Soo haest als sy bevinde

 

Dit woordt te wesen waer,

 

Dat desen kleenen kinde

 

Ons Saligmaker daer

 

Geboren was, tot onser vreugt,

 

Sy, en al Godts beminde,

 

Hebben haer seer verheugt.

 

Een Sterre uyt den Oosten

 

De Wijse volghden na,

 

Die haer, en ons vertroosten

 

In ons geleden scha;

 

Dus laet ons singen Gloria,

 

Zy u Godt in de hoogsten,

 

Amen, Alleluja.