Versamelde gedigte

[p. 311]

Vroeë gedigte

[p. 313]

‘'n Saak het twe kante’
of
samespraak tussen Jan Angeneem en Klaas Afgese,
o'er Sarie Takhaar

Jan. -

Myn nooi is Sarie Takhaar,
Sy is so 'n mooie mens,

Klaas. -

Dat wi haar ooit gesiin het
Fir di eer nooit weer wens.

Jan. -

Sy het twe liwe ogiis,
So fraai en liiflik dat

Klaas. -

'n Mens dit wel kan ansiin
Fir kykers van 'n kat.

Jan. -

Haar wenkbroue is pragtig,
Soos halfmaantjiis so rond.

Klaas. -

Dis jammer daar's gen hare
Wat sit bôkant haar mond!!

Jan. -

Sy het 'n fraaie neusi,
So fraai as mar kan kom.

Klaas. -

Ek moet jul sê dis daarom
'n Bitjie baing krom.

Jan. -

Sy het 'n liff klyn mondji,
Daar wed ek alles voor.

Klaas. -

Dit spyt my net van één ding,
Hy rek van oor tot oor.

Jan. -

Sy het 'n mooi ry tande,
Nog witter as ivoor.

[p. 314]

 

Klaas. -

 

Dis jammer sy 't di meeste

 

Al lank al reeds verloor.

 

Jan. -

 

Haar oortjiis staan soos skulpiis

 

Wat op di sé-strand pryk.

 

Klaas. -

 

Dis jammer dat hul effe

 

Na 'n wa syn wile lyk.

 

Jan. -

 

En dan twe mooier voetjiis

 

Het nimand ooit gesiin.

 

Klaas. -

 

Di lengte is in duime

 

Ni minder as veertiin.

 

Jan. -

 

En dan sy 't mooie handjiis,

 

Ja wonder skoon en fraai.

 

Klaas. -

 

Dis jammer dat hul skurf is,

 

Soos pote van 'n kraai.

 

Jan. -

 

Haar lokkiis is so fraai as

 

'n Mens gesiin het ooit.

 

Klaas. -

 

Net één ding is seer spytig,

 

Sy kam hul byna nooit.

 

Jan. -

 

O Sarie! Jy is liiflik;

 

Jy het myn hart gesteel!

 

Klaas. -

 

Sy sal dit ni an my doen,

 

Ek denk van my te veel!

 

Jan. -

 

O Sarie, Tortelduifi!

 

Jou liifde trek my aan.

 

Klaas. -

 

Net soos 'n droge uintji

 

'n Honger bobbejaan!!

[p. 315]

 

Jan. -

 

O Sarie! Hoe 'k jou liif het

 

Kan woorde ni fertel -!

 

Klaas. -

 

Ek wil dit liffs ni hoor ni.

 

Dus - Sarie, faar jy wel!

Ons Klyntji, Desember 1896