Versamelde gedigte

[p. 227]

Impundulu¹

Somers as die weerligstrale
Kettings tower telkemale
Oor die hoogland van Transvaal,
Kruip die kleingoed stil soos muise
In die hoeke van die struise,
Bang vir hardop asemhaal.

Tussen sware donderbuie
Kook Inyanga² wonderkruie
Wat hy aan die deurpos smeer -
Kruie uit die donker klowe
Wat in donker bygelowe
Middels is teen sware weer.

Want daar bokant hoog - pezulu³ -
Woon die blitsvoël - Impundulu -
In 'n groot tambotieboom,
Met sy takke in die wolke,
Met sy wortels in die kolke
Waar die boonste waters stroom.

Vlamme vuur straal uit sy oë
As hy neerblits uit die hoë
Op die aarde ver benee;
Dreigend dring sy stem na onder
In die dreuning van die donder -
Weerloos sidder mens en vee.

1 Die blitsvoël.

2 Die dokter, die medisyneman.

3 Daar bo.

[p. 228]

 

Skerper as die skerpste sabel

 

Is die krompunt van sy snawel;

 

Bloedrooi vere dek sy bors;

 

En sy slag laat alles bewe -

 

Bloedloos koud en sonder lewe

 

Lê die offers van sy dors.

 

 

 

Oorverdowend die gesketter

 

Waar hy alles slaan te pletter,

 

Hardste ysterklip vergruis;

 

Aia bid: ‘Unkulunkulu!⁴

 

Weer die wrede Impundulu

 

Van ons kraal en van ons huis!’

4 Die Groot-Groot, die Here.