De verbroedering

Zevende tooneel.

LISETTE, CORNET, DAMAS, die uit het venster kijkt.

damas.

O, Ho!

lisette.

Mijn God! daar is uw vader! Hij heeft alles gehoord, alles gezien.

cornet.

Een oude voerman.... Lieve Lise, je weet wel wat men daarvan zegt?

 

damas.

Als vuur met stroo te zamen koomt,
Wat onheil dient er niet geschroomd.

[p. 27]

Juist zoo als Cats het heeft vermeld,
Zoo is het bij de jeugd gesteld.
Maar eer de vlam is aan het gaan,
Dan is er soms nog houwen aan.
En 'k acht dus 't oude spreekwoord nut:
Het schaap dient voor den dam geschut.

cornet.

Dat zal een ernstiger keer nemen dan ik had durven vermoeden.

 

damas.

Althans ik durf u wel bezweren,
Dat, eer het verder mogte gaan,
Ik u die stoutheid zal verleeren,
En zij u duur genoeg zal staan.

(Hij doet het venster digt en komt af).

lisette.

Er is dan zeker niets beter op, dan dat ik mij verschuile.

Want zoo het hem mishaagt,

Dat gij mij kwelt en plaagt,

En opzoekt op de straat:

Dan wacht hij wis van mij,

Dat, 'k warsch van vrijerij,

Mij nimmer vinden laat.

cornet.

Inderdaad gij zoudt met eene kleine wandeling te doen, u het allerbest uit eene groote verlegenheid helpen.

[p. 28]

lisette.

Dan loop ik dadelijk heen.

(Cornet kust haar de hand).