Weergaloos

Het einde bestaat niet!

Het verlies van het ik is niet het einde van de wereld; het is de eerste ontdekking van de eeuwige verbondenheid, die universeel is.

Dát is de ontdekking, die met het woord ‘revolutionnair’ als een van de belangrijkste getuigenissen van nu wordt aangegeven.

Dát is de ontdekking, die deze tijd plaatst in het teken van de revolutie van de geest. Elke andere revolutie is zelfbedrog, projektie, sublimering, of verdringing.

[p. 352]

Uitzoeken maar; ieder mens leeft met z'n eigen neuroses. Aanbid ze. Maar zorg dat de tempel, het heiligste der heiligen, jijzelf, leeg blijft. Vul het nooit met benaderingen, en halve waarheden, maar laat je rollenspel niet roesten - en wéet dat het spel uitgangspunt zal zijn van alles wat zich onder de noemer vernieuwing waarlijk kan en mag aandienen. Een nieuwe sociologie.

Een nieuwe psychologie.

Een nieuwe kunst.

Een nieuw theater.

De werkelijkheid éen geboorte verruimd: de dood erbij inbegrepen, wij allen van baarmoeder tot baarmoeder, vergetende dit lichaam, meer en meer geest (Wat Wij Zijn) totdat slechts de kosmos overblijft als levensruimte, nauwelijks groot genoeg om ons Zelf te omvatten, dientengevolge al-omvattend, Ons.

Wie met de dood leeft, leeft dubbel. En alles dat geschiedt extraverlicht door het ontspringen van het gebeuren-zélf:

de nieuwe mens, staande voor zijn dageraad, jachtend door je nachten, overlevend al je morgenoord en dageraad. De hipster, die in de telkenjare zich verjongende jeugd zichzelf en zijn wortels heeft hervonden.

Het rebelse zelf, dat aansluiting vindt bij het protest, en door het protest procesmatig gelouterd wordt. De eeuwige jeugd van de buitenstaander, die alle spelen doorziet.

De drop-out: elke uitzonderlijke eenling, ontdekker, uitvinder, alle waarlijke dichters en sferenvangende musici. The Pied Piper; de rattenvanger van Hameln, die ook jouw kinderen (en als je wilt: jijzelf) onttrekt aan de atoompest, het konsentratiekamp, de slavernij, de routine, de

[p. 353]

schande, het onrecht, de onverdraagzaamheid, de huichelarij.

Jij zult zelf tot je allerdiepste innerlijk moeten⁺ keren, om te ontdekken waar de bron van kracht zich bevindt, die dieper welt dan welke uiterlijke strijd tussen binnen en buiten, individu en maatschappij.

Geen isme zal jouw relatie met jezelf, en van jou tot de ander, kunnen bepalen. Je moet buiten alle tijd- en plaats-bepalingen kunnen komen te staan, en lieve mensen - noem het geen vluchten uit de werkelijkheid, als iemand mediteert of drugs gebruikt. Hij vlucht de enige werkelijkheid vallend tegemoet: hij eksperimenteert: hij beproeft: hij veroorzaakt en overleeft: de dood. De dood, die krankzinnig geworden oorlog wordt genoemd, de dood die natuurlijk geworden ons allen golvend omringt.

Dag vrienden. Een stem uit het graf, éen.

Uitgevochten, moegevochten, op de razende toppunten en dieptepunten van gelukzaligheid en wanhoop, aan het breken toe, barstend, naar binnen, naar buiten, werkt zich de nieuwe geboorte los uit het oude lichaam. Laat vallen. Leg weg. Geef alles over. Ontplof het ik.

Breek door. Gil het uit: vind de kontekst van het herrezen lichaam, dat geen vrees meer kent, en met positieve energie alle werelden kan konfronteren.

De magische ontmoeting van energieën, getuigenissen, lichtsignalen, bliksemende symbolen, tekenen aan wanden. Het suist in je oren: je valt vrij.

+