Liefde. Zeventig dagen op ooghoogte
(1965)–Simon Vinkenoog– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 389]
| |
neem aan de relaties, die O.B. met de maatschappij aanknoopt, het plan-Bijenkorf - de levende etalage, gevuld met bewoners - totnogtoe slechts vastgelegd in een gesprek tussen hem en de publiciteitsdirekteur van het warenhuis, en een brief die ik voor hem schreef: ‘Jij doet zulke dingen nu eenmaal beter en vlugger dan ik.’ Ik woon een vernissage bij (van Vijlbrief's ruimtegrafieken), geopend door de socioloog Rudi Koopmans - ik moest zes direkte vragen stellen, voordat hij zich met het antwoord in een zekere ruimte liet inblikken. Hij stelde mij in ruil voor de inzage van onze brief aan de Bijenkorf (ook een ruimte-aangelegenheid) een ander papier ter hand: een stencil, bevattende het verslag 34 van cel 21 en 22. Onmiddellijk drong de draagwijdte en verstrekkende ruimte van zijn betoog tot mij door, ik kondigde hem aan twee cellen op me te nemen. Hoe is het kontakt der cellen onderling? Het is één groot brain, waarin wij met zoveel miljard bijeenkomen. Ik spreek met hem over de tweede wet der thermodynamika, dit boek beweegt zich in zoveel ruimtes, zijn vraag snijdt hout: ‘Wij willen altijd de ruimte met tijd vullen, waarom niet met lichamen?’ Volgens het (door hem aangehaalde) standaardboek van Nator is de ruimte slechts begrensd door lichamen, is de ruimte te definiëren als ‘waarin zich lichamen bevinden’, om-grensde gedeelten. Ik vul ruimte, op verschillende bewustzijnsniveaus met deze dagen vol tijd en sfeer, een invloedssfeer, ‘interessevelden’, die ik niet wens te begrenzen, niet kan bepalen. Om-polen. Niet alleen passief-zien en afwachten-wat-komen-gaat, maar vooruitgaan. Al het andere (‘de rest is te veel. My time is up here.’) is geestelijke luiheid, inertie, steriliteit, entropie. Niet stilstaan, niet blijven staan. Doorlopen. Alle zintuigen open. Het is de taak van de ‘kunstenaar’ de ruimte zichtbaar te maken, de high te tonen. De dialektische celstruktuur. De eerste anti-atoombomaktiviteiten, ruimte gevuld van Leidseplein naar Muntplein. Het overhandigen der geloofsbrieven.
* | |
[pagina 390]
| |
Krishnamurti (tot mij in de Mutualité, 1951, Parijs): ‘Aanvaard geen autoriteit. Je moet ook mij niet geloven. Je moet alles zel ondervinden.’
*
The Enigma of Drug Addiction: ‘Some of the effects of marihuana include: (1) euphoria, (2) apprehension, (3) released inhibitions (4) susceptibility to suggestion, (5) exaggerated emotions, (6) anxiety, (7) elation, (8) excitability, (9) disorientation, (10) mental confusion, (11) antagonism, (12) hysteria, (13) hallucinations, (14) nausea, and (15) vomiting.’ De politie-officier uit Oakland spreekt duidelijke taal, zoals van hem mag worden verwacht, beter dan de Toelichting B van de Opiumwet, uitgegeven door Vermande Zonen, uitgevers te IJmuiden, in de Politie Studie-Bibliotheek, pagina 11. Hij gaat van hoog naar laag, van high naar down. Ga eens na, lieve lezer, wat je van 1 tot 15 in dit boek kunt aantreffen, tenslotte ben ik een eenvoudige marihuanagebruiker, sommige van mijn uitlatingen kun je aan het middel toeschrijven, het inspireert, het intensiveert de kreatie, en dergelijke, ook door mij gebruikte slagzinnen. Ik heb het proces-verbaal nooit terug gekregen van mr. H.K., en ik wil het niet meer zien; het ligt achter mij. Zoals ik nooit meer iets met deze sordide ‘criminele’ zijde te maken wil hebben. Tenslotte beschouw ik mij als qualified investigator, ik dien de wetenschap, de kunst, de religie. Dienstwillig dienaar: gelukzalig (1), en soms ook (15) kotsend. Ik ben mij van a tot z, van 1 tot 15 bewust. 10 is liefde, 9 is de werkelijkheid, en ik ben mijn inhibities (3) uit de aard van mijn persoon al lange tijd kwijt. god zij dank. Eerbiedig mijn ganzebordspel met het leven. Geen put meer, geen gevangenis, gaat niet terug naar af. Huub liet een medicus met het middel kennismaken (to turn on), de man zat een kwartier lang voor zich uit te staren en kwam op aarde terug met een medische term ‘hysterische stupor.’ (12) ‘Hij was alleen maar sprakeloos van verbazing,’ zegt de nuchtere, de geliefde Huub. Apprehension (2) - wie bekommert zich niet in deze wereld om het lot van de wereld? | |
[pagina 391]
| |
Niet zo susceptible (4) als de miljoenen verslaafde kijkers, die zich tegenover Mies Bouwman laten opzwepen (voor of tegen) tot een massale hysterie. (5) Love is the only emotion. (6) Anxiety: elk denkend mens kent die Angst. Ik tracht de weldenkende mens op te voeden, die angst te herkennen als negatieve existentie-destruktiedrift. (7) Elation. Toen ik een jaar geleden een afgeprijsd boek zag met de titel The Psycho-analysis of Elation kocht ik het. Ik kijk er nu in rond. Elation, vertaald als opgetogenheid, triomf, verrukking is in dit psycho-analytisch boek van de Freudiaan Bertram D. Lewin (The Hogarth Press, Londen, 1951) meer dan ik in enkele woorden de schrijver van het politieboek kan mededelen. Lees het eens? Lees eens over de betekenis van alle woorden, die je gebruikt - zie ze met liefde, niet met angst. Ik leef in een voortdurende verrukking, of het een sublimatie is of een manie: ‘The happy mood is subjectively, valid and real to the one who experiences it, because it relives a primary, real, happy feeling.’ Bertram, pagina 182. (8) Excitability - goed, graag, waarom zou ik niet opgewonden raken? Maar je hebt het niet over mij, ik toon de glimlach bij innige verrukking en opgewondenheid evenzeer als bij pijn en verdriet. (11) Antagonism - ja, dat is de reaktie die mijn schrijf-aktie opwekt. Over (13) hallucinaties heb ik genoeg gesproken in dit boek, de (14) misselijkheden laat ik graag aan andere schrijvers over (of misschien komt het nog eens onder deze pen vandaan) en (15) heb ik eerder in dit boek gedaan. Ik heb de politiebeambte gelijk bewezen. Ik geef hem gelijk. Het gebruik houdt alles in, van (1) tot (15). Wat je maar wilt, uitzoeken maar. Riskerend, kiezend, ordenend, psychisch gekonditioneerd of instinktief reagerend. Zo is het. Ik geef je te raden. Woordspelingen (leggen de taal bloot). De stencilmachine. De droommachine. De kijker. Hmmmm! Een lekker snoepje. Als het op is, begint het lieve leven pas. Denken, dat je high bent als je rookt. Je bent altijd high, tussen het roken door. Je bent vanzelf high. Terecht. Als Kijker leer je ook uit-kijken. (6). | |
[pagina 392]
| |
Noem de hallucinaties visioenen, of illusies: alle profeten waren high, ze kregen de wetenschap, de kennis, het geloof, regelrecht van up high. (Huub: ‘En reken maar dat er een heleboel hebben rondgelopen met gaatjes in hun bolletjes.’)
*
Marco Polo digs the high everywhere, Marco Polo knows about the means. He justifies the end. He discovers. He changes the behavior. Of every person he meets. He meets everybody. His is the world.
His knowledge: visionary experience. His actions: the fruit of God. His eyes his witnesses. In his heart love. Marco Polo is. |
|