Atonaal (1951)

Atonaal

(1951)–Simon Vinkenoog– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Bloemlezing uit de gedichten van Hans Andreus, Remco Campert, Hugo Claus [en anderen]

Vorige Volgende



[pagina 23]
Remco Campert Remco Campert is in 1929 geboren en verblijft in Parijs. Hij is een der redacteuren van Braak, in 1951 verscheen de dichtbundel ‘Vogels vliegen toch’ (U.M. Holland, De Windroos) waaruit de hier opgenomen gedichten zijn overgenomen, er zijn een tweede bundel gedichten ‘Standbeeld opwinden’ en een boekje met tekeningen van hem in voorbereiding.
[pagina 24]
in de winter is de lucht gebouwd van droge machines bomen staan aan de lopende band en bijna ontzield wij willen door de dorpen dwalen en horen hoe het vee zijn hoeven schraapt en luister, honden waarschuwen dat het gevaar voorbij is in de avond teruggekeerd naar de stad luisteren wij naar de man die vergeefs verklaart dat wij ons het best verwarmen daar en daar en snachts als sterren in de stoepen vriezen en de maan koud vuur is vlak bij de hand drukken wij plakplaatjes van vogels op de bloemenruiten af
[pagina 25]
Een neger uit Mozambique (gesprek in de namiddag) A: ik drink liever uit een glas dan uit een beker, ik bedoel: mijn geloof is dat men alles zorgvuldig beschouwen moet en dan als een tere vermiljoenen vogel daaruit het beste kiezen vertrekken als de zon in het noorden staat met koffers vol kostbaarheden naar een onbekende stad een stad waar savonds ongeacht het weer de mensen in hun voortuin staan en voorbijgangers vriendelijk groeten B: Jan Roeltan is aangekomen in Praag na een vermoeiende maar interessante reis o.a. zag hij in Neurenberg het puin en maakte veel foto's hij schreef me dat men in Praag brood eet in de kerken terwijl op elke brug een vertegenwoordiger is geposteerd van het kabinet die men vrij vragen stellen kan mits zij volkskrachtig zijn C: ieder heeft recht op warmte de warmte die men soms aantreft
[pagina 26]
in de plotselinge brief van een lang vergeten vriend B: Jan Roeltan schreef in Praag een neger te hebben ontmoet een neger uit Mozambique die in Tsjecho-Slowakije een studie maakt van de stroomversnellingen in de Moldau alles op kosten van zijn vader die chef is van heel het warme Mozambique waar men te kampen heeft met grote waternood en dezer dagen nu komt hij naar Holland om ons sluizensysteem van A tot Z te leren Jan Roeltan gaf hem onze adressen om hier een voet aan grond te hebben en vraagt ons hem te helpen zoveel als dat in ons vermogen ligt C: hij kan bij mij logeren ik heb in de voorkamer een sofa staan bedekt met bonte kussens waartegen hij prachtig kleuren zal en als ik savonds laat thuis kom zal hij liederen voor mij zingen verloren liederen uit Mozambique ik zal eindelijk zeer gelukkig zijn
[pagina 27]
A: en als hij niet werkt zal ik hem rondleiden door de stad die in zijn ogen verwonderd tot leven zal komen en zelfs de wind zal zachter waaien verbaasd over zichzelf de dode houten palen waarop onze huizen zijn gebouwd zullen beleven een onverwachte lente en in alle kerken volksvergaderingen partijbestuur-bijeenkomsten zal het woord worden een nieuwe onbekende kracht bezielde letters zullen vloeien in de verstijfde vingers van dit land C: en als ik smorgens naar mijn werk ga zal in mijn hoofd nog het bonzend groene bloed spreken van zijn lied ik zal hem wekken en zeggen de hand van deze morgen die weer dieper van kleur is geworden wenkt aan het raam B: op elke straathoek zal een jong orkest originele Kaukasische volksmuziek spelen
[pagina 28]
en een delegatie van Odessa's burgerij zal in een houten gewatteerde kist warm wit zonlicht aan ons schenken C: en Shakespeare zal opstaan waar hij ook begraven ligt en komen naar ons land om er in alle gemeentehuizen blijspelen te schrijven op actes en invulformulieren ABC: wij willen een neger uit Mozambique wij zullen hem te drinken geven wij zullen hem al het water schenken van ons drassig land wij zullen hem vrij inzage gunnen in de plannen van Waterstaat ter zijner ere zal op elke watertoren de vlag wapperen van zijn land wij zullen alle bruggen versieren met serpetines en rozetten wij zullen alle boten pavoiseren en rijnaken tot dancings promoveren wij willen een neger uit Mozambique wij zullen eindelijk zeer gelukkig zijn A: en dan, als de zon in het noorden staat zal hij met mij vertrekken naar een onbekende stad
[pagina 29]
C: maar hij zal terugkomen om te slapen op mijn sofa in rode en gele kussens B: nee op een dag zal hij afreizen met een tanker vol water en koffers vol notities hij zal terugkeren naar Mozambique ABC: en wij zullen achterblijven en ons ongeduldig sterven voortzetten

Vorige Volgende

Over het gehele werk

auteurs

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Remco Campert