Hoofdstuk XXIII.
Bij den commissaris!
De commissaris hoorde het verhaal van Arie Klapmuts met verbazing aan.
De gramofoon werd aan den gang gebracht, maar was niet geheel in orde.
Daar klonk het, afwisselend zang en recitatief:
De bekentenis van den stervende.
‘Kobussie Kobussie bij dezen zweer ik kijk je nog ereens om voor ik sterf dat ik alle mooie meisjes kijken je na de Italiaansche om haar juweelen te bemachtigen wees toch niet zoo dom heb vermoord Kobussie Kobussie ik heb berouw kijk je nog ereens om brrrrrrrr...’
Auteursrecht onbekend