Prikkel-idyllen. Deel 1 (1926)

Prikkel-idyllen. Deel 1

(1926)–Cornelis Veth– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende


Hoofdstuk IX. Brand! Maar wat hoorde hij daar? De alarmklok luidde! ‘Brand!’ klonk het! Geen nood - hij was hoog verzekerd! Plotseling viel het oog van den graaf op een beeldschoonen knaap, die handen-wringend rondliep, als in doodsangst! Deze knaap, stiet evenwel slechts onverstaanbare klanken uit! Het was Wilhelm, de neef en erfgenaam der zooeven vermoorde bruid. Deze knaap, van aristocratischen afkomst, en schatrijk, was thans echter opeens, door den schrik, stom geworden! Een helsch plan rijpte bij den onverlaat, wiens trekken wederom den bewusten grijnslach deden aanschouwen.
[pagina 19]
Hij greep het kind bij de schouders, stiet hem in een kamer, en sloot die af. ‘Ziezoo, stomme!’ lachte hij, ‘gij zult mij Louise's vermogen niet afhandig maken! De luiken zijn van buiten gesloten. Om hulp roepen kunt gij niet, en zult gij dus ongemerkt en ellendig moeten verbranden! Ha ha ha!’ Zijn wreede lach weergalmde door het slot, hij drukte op een veer, een geheime deur sprong open, en weldra vlood hij voort.... door donkere lanen. Doch opeens bevond hij zich in den ijzeren greep, van een onbekende, van verwilderd voorkomen! ‘Hierheen, graaf van Zwartburg!’ klonk het op een toon, die geen tegenspraak duldde! ‘Volg mij, graaf van Zwartburg.’

Vorige Volgende