Brieven uit de oorlogsjaren aan Theun de Vries

[p. 134]

79

Doorn 4-5-'44

Beste Theun,

Hartelijk dank voor je nieuwe editie van het essay, die ik zeker wel houden mag. Het is zoo voortreffelijk, geloof ik, - een van je beste stukken, en onaantastbaarder dan b.v. je Nijhoff-essay.

Ik had mijn hoofd er al mee gebroken wie die schrijfster in plan-Zuid zou kunnen zijn, en ziedaar.¹³⁶ Overigens wou ik, als ik t.z.t. tot de uitvoering van dit plan overga, liever in het Centrum zitten, het liefst op een van de grachten. Doe dus verder geen speciale moeite; ik zet wel een advertentie, als het zoo ver is, en merk dan wel, of er iets op komt. Desnoods zal er in een hotel toch ook wel plaats zijn.

Ja, die invasie ... Ik geloof, dat hierachter meer politieke combinaties schuilgaan dan wij kunnen bevroeden. De nieuwste ‘theorie’ van de Duitschers is, dat Rusland zelf de invasie (nog) niet wil, omdat ze bang zijn voor een mislukking en dit troepen-binden veel nuttiger vinden. Ik geloof niet, dat dit de eenige verklaring is, maar daarom kan dit motief er wel doorheen spelen. Hier in Holland wordt nogal eens de fout gemaakt van te veronderstellen, dat de invasie, komt hij eenmaal, ook lukken moet. En een mislukking zou ongetwijfeld een ramp zijn, te meer omdat de Engelschen in dit geval niet over de ‘elastische’ verdedigingsmogelijkheden van hun Russische vrienden beschikken. Het is, alles met elkaar, een merkwaardig schaakspel. Overigens kun je de Engelschen (of beter de Amerikanen) niet euvel duiden, dat ze geen risico nemen. Ze hebben met Japan al de handen vol, en naar mijn meening zou Rusland alleen het recht hebben zekere eischen te stellen, wanneer het Eng., Am. en China in het Verre Oosten bijsprong.

De 20 pond van Hoornik¹³⁷ beginnen langzamerhand legendarisch te worden. Ik vermoed, dat het door het ministerie van propaganda is uitgestrooid, dit gerucht! Maar het is waar, in Scheveningen was het eten al niet eens slecht, of karig, al heb ik heel wat pannetjes in de keuken afgelikt, alvorens ze schoon te maken.

Ik lees momenteel Romance van Conrad, dat je wel zult kennen. Merkwaardig mengsel van drakerigheid en voortreffelijke beschrijvingskunst. Dit soort romantiek is wel eenigszins verouderd, maar voor de ontwikkeling van de avonturenroman is het boek zeer belangrijk; de heele Masefield zit er al in (Sard Harker, en zoo).

Laat bij gelegenheid nog eens wat hooren. En in elk geval tot ziens in Mokum! Hart. gr., ook van Ans,

je Simon

136 Henriëtte van Eyk, mij bekend uit het Kunstenaarsverzet, bewoonde een vrij ruim huis, waarvan zij bereid was een kamer te verhuren.

137 Er ging een verhaal dat Ed. Hoornik in de strafgevangenis te Scheveningen zou hebben toegenomen in gewicht.