geboren worden van individuen met bisexueele aanleg b.v. is op een of
andere manier door de teeltkeus bepaald, en ws. een product van overcultuur (afgezien dan nog
van het cultureele lot van die individuen zelf); maar het lijkt mij verdomd moeilijk om dit aan
te toonen! Ik bevind mij er altijd goed bij het sociale en individueele niet als twee
gescheiden gebieden te beschouwen, maar als twee gezichtspunten die men overal met evenveel recht op kan toepassen, - een soort
‘antinomie’ in de zin van Kant. Het eene komt nooit zonder het andere voor, maar men kan
beurtelings van het eene en het andere abstraheeren.
Ans, die je
Wolven
leest, ontdekte de opdracht aan mij, die ik gewoonweg over het hoofd had gezien! Je
zult misschien gedacht hebben, dat deze opdracht mij onverschillig liet; maar je weet nu de
oorzaak van mijn zwijgen hierover. Ik ben er erg gevoelig voor!
De lezingen vorderen, en het worden er 9 in plaats van 8. Het Christendom blijkt nogal
resistent; en de doodsklok, die ik zoo melodieus over dit instituut tracht te luiden, geeft nu
en dan nog wat te weinig overtuigende tonen van zich. Het is een soort kat- en muisspel.
Wanneer het Christendom goed op apegapen ligt, laat ik het weer een beetje herleven, spreek
woorden vol zalvende waardeering uit, geef het een tikje met de klauw, en dan sukkelt het weer
een eindje voort, tot de volgende attaque. Ik heb dit onze poes vaak zien doen, en tracht het
nu te imiteeren.
Houd je goed en tot ziens over een week of wat!
Hart. gr., ook van Ans,
van je Simon
Auteursrechtelijk beschermd