Brieven uit de oorlogsjaren aan Theun de Vries

16

[GROOT NEDERLAND]
[redactie]

Doorn 8-3-'41

Beste De Vries,

In principe voel ik wel voor je plan, d.w.z. als het mij niet te veel tijd kost, d.w.z. als jij, wanneer ik het eens erg druk heb, het leeuwenaandeel voor je rekening neemt. Ga dus eens met v.T.²⁹ praten, dan kunnen we de bijzonderheden later mondeling overleggen. Het wordt so wie so tijd, dat je weer eens in Doorn komt. Wat grooter essayistisch werk betreft loop ik al eenigen tijd rond met plannen voor een Proust-essay (wanneer de niet-Arische helft van P. tegen dien tijd niet een bezwaar zal blijken te zijn; anders maken we hem eere-Ariër), en een boek over den dood, - dit staat heel gek, maar het zou een soort philosofie over den dood moeten worden, getoetst aan biologische, Christelijke en Boeddhistische inzichten, met een ‘eigen’ oplossing tot besluit, en de hoofdstukken daarvan zouden uiteraard geschikt zijn voor afzonderlijke publicatie. Verwey is n.l. zeker

29 J.L. van Tricht (1883-1964), door de ingewijden ook gemoedelijkerwijs ‘Ome Jan’ genoemd, destijds direkteur van Van Loghum Slaterus' Uitg. Mij, Arnhem, die in deze jaren de meeste van mijn boeken publiceerde.

[p. 21]

[p. 22]

[p. 23]

mijn laatste boek over een afzonderlijke figuur, ik wou nu mijn krachten eens beproeven op een algemeen onderwerp, waarbij ik mijn philosofische ader wat rijkelijker kan laten vloeien dan in monografieën over kunstenaars, boeken, gedichten ... Maar voorloopig vertaal ik. Wel wat dwaas misschien, maar tot voor kort achtte ik de mogelijkheid niet uitgesloten, dat men mij niet zou toestaan mijn creatieve werkzaamheden in de middeleeuwen voornoemd te situeeren. Onlangs bereikten mij echter van verschillende zijden geruststellende prognosen.³⁰ Waarschijnlijk zullen wij op den duur het meest bereiken, wanneer wij solidair blijven en een ‘compromis’ met de heeren sluiten, - tactiek. Maar ik neem niet het geringste initiatief, en sluit mij bij de algemeene inzichten aan; hetgeen m.i. de eenige oplossing is. Overigens is hierover beter mondeling van gedachten te wisselen.

Het doet me plezier, dat de Vl.[iegende] H.³¹ je interesseert. Maar de clou komt nog, d.w.z. de man moet nog spoken en wordt dan op een vrij origineele (s.v.v.), maar toch ook weer bij de traditie aansluitende wijze ‘bekeerd’, hetgeen voor mijn doen nogal braaf is, maar de eenige oplossing was voor een slot überhaupt. Anders blijft hij spoken, waarvoor overigens veel te zeggen is; weet je b.v., dat de vroegere Engelsche koning George V als adelborst de Vl. H. heeft gezien? Ws. was hij dronken.

Mijn ‘meisje’ is klaar, het is het verhaal van een H.B.S. directeur, die een dame ontmoet, die het meisje blijkt te zijn, dat hem vroeger ‘geholpen’ heeft, toen hij als jong leeraar door ‘geen orde kunnen houden’ bedreigd werd.

De erotiek is hier hoogstens in 1% verdunning aanwezig.

Nu, ik hoor dus van je!

Hart. gr. van je
S. Vestdijk.

30 Vestdijk zinspeelt hier op de toen sterker wordende geruchten omtrent de oprichting van een naar Duits model opgezette Kultuurkamer, waarvan men lid zou moeten zijn om te blijven publiceren.

31 De vliegende Hollander , een groot verhalend gedicht, door Vestdijk in De Gids gepubliceerd, daarna als boek verschenen (A'dam, 1941).