Gestelsche liederen

[p. 334]

Wenschen

Wenschen: om ver van huis
Aan niets meer te denken;
Om alles maar weg te schenken
Als diamantgruis,

Om slechts op mijn jaslapel
Eén diamantknop te dragen:
Herinn'ring aan vroeger dagen
Die de ziel niet meer kwelt,

Of om in de naakte natuur -
Een herfstdraad nauw'lijks gesponnen,
Een droom maar amper begonnen -
Te sterven in het azuur.

Wenschen om niets meer te wenschen...
Men wenscht altijd meer.
Men gaat onder de menschen
En vergeet zijn wensch weer.