Gestelsche liederen
(1949)–Simon Vestdijk–
Auteursrecht onbekend
[pagina 106]
| |
De steen van Sisyphosaant.Gedenkteeken, in eenzaamheid gesticht
Door de natuur die ieder ding bewaart,
Onder 't azuur behoedzaam uitgespaard
Tegen een groen doorheuveld vergezicht:
Zoo ligt de steen daar stil in evenwicht
Op deze berg, naar mineralenaard
Zonder éen bijgedachte aan de vaart
Waarmee hij, vallend, voor de zwaarte zwicht.
Wie kent hem nog, die van diezelfde steen
Duizend lawines raapte, éen voor éen,
En nooit de top bereikte met zijn last?
Stil, zwijg van hem. Geen naam is ingekrast
In 't lompe rotsblok, dat door de eeuwen heen
Zijn weg vond naar de berg waar het bij past.
|
|