Het zwaardjaar

[p. 45]

De vrouw van de koning

Hebt ge in de Slaap uw geheimen meegedragen,
Mijn Koning, en speelt ge er nu mee in dat vormloos land?
Uw lippen bewegen, maar ze antwoorden niet op mijn vragen,
Gij glimlacht, ondanks de haat die mijn lippen verbrandt.

Nu kon ik u dooden, maar achter uw toegescheelde oogen
Schuilt dan voor eeuwig het Raadsel dat mij ontzint.
De levende Vrouw waarmee ge mij hebt bedrogen
Lokt dan een nieuwe boeleerder die haar bemint.

Als gij haar geheim, bergt zij zich voor mij in de menigt.
Hoonlachend ziet ze naar waar uw troon mij hief.
Moordenares van mijn koning, word ik gesteenigd,
Moordenares van mijn hart.... hebt gij haar lief.

[p. 46]

 

Slaap en ook ik zal slapen, naast u, mijn koning!

 

Naast het geheim van uw liefde 't geheim van mijn haat.

 

Onder twee kronen tronen morgen in één woning

 

Twee geheimen als heerschers over eenzelfde staat.