Het zichtbaar geheim

[p. 233]

Van mensch tot mensch

[p. 235]

Strofen aan Gertrud Grotrian

Over alle grenzen
Weten goede menschen
Elkaar te vinden.
Vraag niet naar hun talen,
Zoek ze aan u te binden,
Tot u nergens falen
De beminden.

Hebt ge ook veel verloren,
Blijft ge uzelf behooren
En schenkt ge u gedurig weg,
Dan wordt elk verlangen
Aanstonds tot ontvangen
En zoo bloeit uw smart als een gedoornde heg.

[p. 236]

 

Alle harten zoeken

 

Harten die hen minnen,

 

Afgescheurd vervloeken

 

Sommgen hun beginnen,

 

Andren danken voor hun korte vreugd,

 

En hun dankbaarheid is beste hulde

 

Aan de dooden, en de warmte die hen vulde

 

Stroomt van dood naar leven als een nieuwe deugd.