Het zichtbaar geheim

[p. 17]

De berggeest

Open schal mijn klank
Wand van berg en cel,
Dat zijn grondvest wank
Voor mijn maatvast spel.

Geen metalen deur
Houdt dien galm terug:
Breede scheur na scheur
Bouwt hem weg en brug.

Zooals bron die stijgt
Door een weeken grond,
Door het nachtzwart hijgt
Naar een open mond, -

[p. 18]

 

Zooals vuur dat smelt

 

Schacht van erts en steen,

 

Drijft op vloed die zwelt

 

Slakken vóór zich heen, -

 

 

 

Zoo dringt nu mijn stem

 

Dat zij vrij en uit

 

Haar benauwde klem

 

Zich een hemel buit.

 

 

 

Zóóals in een hol

 

Dier dat licht bemint

 

Zoekt en woelt als dol

 

Tot het uitgang vindt,

 

 

 

Woelt mijn geest en wendt

 

Waar geen lichtpunt blinkt,

 

Wand aan wand belendt,

 

Schacht in schacht verzinkt.

 

 

 

Open schal mijn klank

 

Nu èn berg èn cel,

 

Dat hun grondvest wank

 

Voor mijn maatvast spel.