Van het leven

[p. 53]

VI.

[p. 55]

 

Ik hoop dat niemand dit nu Kunst zal noemen.

 

Ik die 't kan weten, zeg u dat 't niet waar is.

 

't Is wat ik lijd en denk tot de tijd daar is,

 

Dat ik alleén zal in de Schoonheid roemen.

 

 

 

't Is wat 'k me als kind zoo dol-graag wou verbloemen

 

Dat was: leed, wijsheid, stil-zijn, al wat zwaar is

 

Te zeggen, wat te zwijgen een gevaar is

 

Voor wie, om 't leed, het Leven mocht verdoemen.

 

 

 

Dit is de Waarheid. Al de besten zochten

 

Haar in zichzelf, in boeken, bij de menschen.

 

In boeken, menschen, zelf, heb 'k Haar gevonden.

 

 

 

't Is een klein boekje en 't rijmt. Gij zult uw monden

 

Wennen 't te spreken en uw mensche-wenschen

 

Zullen 't Geluk zien. 'k Heb 't voor elk bevochten.