Van het leven(1889)–Albert Verwey– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 43] [p. 43] V. [pagina 45] [p. 45] 1. Er zijn er, die van 't Leven eischen durven, Zoo of ze er, vóor den koop, 'n kontrakt meê sloten: Het Leven mag hun geen blaauw oogje stooten Voor 'n grapje, of 't heeft het glad bij hen verkurven. Zij vliegen 't aan: zij wouden 't bij de lurven Nemen en mores leeren: zij begrooten Daaglijks hun klachten, of hun geene ontschoten: 't Leven is zot! leit in hun mond besturven. Neen, g ij zijt zot, o grappigst soort van dwazen! Met wélken koopbrief werdt gij toch geboren, Die grooter som vraagt dan ge krijgt van 't Leven? O lachen moest 'k, moest 'k mij niet meer verbazen, - Dat 't blad wil zeggen hoe de boom zou hooren Te groeien om hem, blad, zijn eisch te geven. Vorige Volgende