De nieuwe tuin

[p. 39]

Bij een Shakespere-voorstelling.

Uw clowns en boeren, koningen en vrouwen,
Mijn Shakespere, gaan nu wel in kostbre dracht -
Paleizen, hutten, een theaternacht -
De donder rolt en felle bliksems blauwen -
Maar wat ge in schoonen eenvoud hebt gedacht
Weten uw spelers klaaglijk na te bauwen:
Gevoel ligt hun in galmen en in brauwen
En wildheid gaat voor wat gij 't liefst hebt: kracht.

Verlos ons, Shakespere, van die grove leugen,
Dat zinnenmooi dat niet eens mooi nog is.
Tot onzen geest laat uw gedachten deugen,
Zoo klaar, zoo waar, als elke ontvangen is.
Tot geestesoogen zullen zich verheugen
Om 't beeld dat uw en aller eigen is.