De kristaltwijg

[p. 93]

III

Ik zoek en wensch en vraag en klaag
En weet niet wat ik wensch,
Toch is 't aldoor of ik in mij
Het zekerst weten draag.

Toch is 't aldoor als hoef zoo ver
Van hier ik niet te gaan,
Want door het venster van mijn huis
Blinkt mij een kleine ster.

Want door het touwwerk van mijn boot
Speur ik een kleine ster -
De roerpin in mijn hand wendt zacht:
Daarheen, door leegte en dood! -