De kristaltwijg

[p. 92]

II

Zijn 't niet de kleine dagen die
Geboren uit den tijd
Begeeren dat ik aldoor hen
En nooit het eeuwge zie?

Zij hebben kleine lust en zorg
En angst en grooten nood -
Ik in mijn hart weet al te wel
Wat ik voor hen verborg.

Ik weet dat elke mensch die leeft
Een eeuwig wezen is:
In die erkentnis heeft mijn hart
Een spil die vaststaand beeft.