De kristaltwijg

[p. 52]

De Kindermoord

Goud, myrrhe en wierook droegen zij
Die komend met hun gouden kroon
Afstegen voor Herodes' huis,
Vragend: waar leit het knaapje thuis,
Geboodschapt door een ster?
En schriftgeleerden zeiden: hij
Koos zeker Bethlehem ter woon,
Want heeft niet een profeet gezegd:
Gij, Bethlehem, zijt klein noch slecht:
De Leidsman slaapt van u niet ver.

Koning Herodes liet hen toen
En zei: komt als ge weerkeert hier.
Als ik weet waar ik 't kindje vind
Aanbid ik 't ook, want wie bemint
Niet wien een ster verkondt?

[p. 53]

 

Maar hun een droom vermaan kwam doen:

 

Keer afwaarts van het moordziek dier...

 

Ze aanbaden: 't stralend aangezicht

 

Wendden ze toen in 't morgenlicht

 

Tenauwernoô de ster verzwond.

 

 

 

Herodes wachtte in woede en woest

 

En zond toen niemand kwam zijn schaar

 

Soldaten: die vermoordden wreed

 

Elk kind dat nog niet praten deed -

 

Een gruwlijk bloedig veld

 

Waarop geen bloem ontkomen moest,

 

Geen blank lijfje aan het rood gevaar,

 

En toen 't gekerm der moeders klonk

 

Bromde hij grim: ook mijn ster blonk:

 

Die Leidsman rijpt niet tot een Held.

 

 

 

Maar Jozef zag den nacht tevoor

 

Een Engel in zijn droom die zei:

 

Vlucht naar Egypte en houd u daar

 

Met Kind en Moeder tot de maar

 

Komt van Herodes' dood.

[p. 54]

 

En zoo, toen Bethlehem verloor

 

Kinders bij duizenden, was Hij,

 

Israëls Leidsman, 't eenge wicht

 

Dat opwies in het vreemde licht

 

Maar weerkeert van waarheen het vlood.

 

 

 

Bij duizenden, tienduizenden,

 

Kinders, sterft voor Herodes' zwaard,

 

Wanneer de Leidsman overblijft

 

Die den Erfvijand van u drijft

 

Als eerst Herodes sterft, -

 

Uw moeders, zoo hun hart ik ken,

 

Juichen omdat Hij bleef bewaard

 

Die u na tijden leiden zal

 

Als voor zijn komst de vloekbre vall'

 

En hij opnieuw u 't land verwerft.

 

 

 

Knaapje, mijn kind dat naast mij slaapt,

 

Ik wijd u aan dien Leidsman toe

 

Die zeker komen zal zoodra

 

Herodes sterft en Afrika

 

Leven zal onder Hem.

[p. 55]

 

Die Eene ontkwam den moord die gaapt

 

Naar 't kindervolk - o, dat hij spoê

 

Naar 't veilige oord waar hij niet hoort

 

Stem als in Rama werd gehoord -

 

Veler bedroefde moeders stem! -

 

 

 

De Moorders vieren nu, mijn kind,

 

Den Leidsman dien Herodes zocht,

 

Het Kind dat naar Egypte vlood -

 

Maar, kind, zij zochten zelf den dood

 

Van 't nieuwe wicht dat wacht.

 

Dien tweeden - kind mij welbemind! -

 

Hem, dien dat volk graag moorden mocht,

 

Dien wijd ik u, dien offer ik

 

Uw jonge kracht, koom' de oogenblik

 

Dat dankend Hij over u lacht.

25 Dec. 1901.