De kristaltwijg

[p. 33]

Lof van Botha

Wat is bewondring die de dooden eert
En van de levenden niet weet? Ik prijs
Het liefst den held zoolang hij leeft. Zijn daad
Blinkt schooner nu dan door een nacht van tijd.

Zoo prijs ik Botha. Bij Colenso won
Den dag hij tegen een tienvoudig heir.
Spioenkop zag hem die ten aanval wees,
De Toegela toen 't allerlaatst hij stond.

Bij Dalmanutha klonk zijn stem. Den dood
Van u o helden zag zijn oog niet droog -
Veertig die vielen daar 't kanonschroot borst
Talrijker dappren redde 't leven hij

[p. 34]

 

Vrouw die hij zond, uw Ridder loven wij.

 

Wij leven in een laffen lagen tijd.

 

Helden die heerlijk leven loven wij.

 

Reinige ook ons, o lieve Vrouw, zijn Daad.