Goden en grenzen

[p. 108]

IV

De wereld die me als kind omving, dat Boek
Waardoor de Aartsvaders togen, de Profeten,
Waar Jezus leerde naast een bron gezeten
Of bij belastinggaarders op bezoek, -
Waar Jezus stierf - en vreesde alleen de vloek
Van godverlatenheid - de heemlen reten
Uiteen, de bergen en de graven spleten,
In de oude tempel scheurde 't hangend doek, -
Dat Boek, die Wereld, is het beeld gebleven
Dat mij beheerschte: ik ken geen andere aard
Dan waar profeten gaan, geen ander leven
Dan waar de wijze aan bron of in kantoor
De toekomst draagt voor 't onverwend gehoor,
Geen tijd dan stormtijd die geen tempels spaart.