Goden en grenzen

[p. 102]

VIII

Zaagt gij me en hoorde me aan, verborgen Geest?
Ik dacht door u en rekende uw genaden
Vanzelf besloten in mijn prachtige daden,
Uzelf gehuldigd in mijn strijders-feest.
Totdat ik zonk en staarde. Vreeslijk reest
Gij mij te boven. En mijn handen baden
Dat gij nog eens mijn leegheid zoudt verzaden.
Daadloos ben ik naar u gewend geweest.
Leegheid die zoeter was dan al mijn werken
En eindloos waarder, want nu zag ik u
Als zelf bestaand: niet enkel in de sterken,
Niet in het luide en stoute daadgestuw,
Maar in uw stilte, alleen in 't hart te merken
Dat leeg zich opent voor uw eindloos Nu.