Goden en grenzen

[p. 81]

V

Toch was die huiszorg uwe, en mijne, keus.
Wanneer wij, jong aan stad en volte ontkomen,
Hier leefden, was 't niet om in doelloos droomen
Te sterven, maar om even trouw als preutsch
Een werklijkheid naar de ingeschapen leus
Te gronden: 't eigen huis te doen omstroomen
Door heel een wereld: vrij, toch opgenomen
In iedre bond, goed burger en goed geus.
Daartoe was meer dan gril of luim die vlindert
Ons de arbeid lief die daaglijks bindt en bouwt.
Die 't eens gewordne uiteen te vallen hindert
En iedre leegte een nieuwe kiem betrouwt.
En ook het kleinste dat wij donker wrochten
Scheen huisraad in het droomrijk dat wij zochten.